نبوت يك برانگيختگى ( بعثت ) است يعنى رستاخيز و انگيزشى پس از سكون و آرامشى .اين رستاخيز نخست در باطن و روان خود نبى است و از آن پس در محيط پيرامونش و در جهان .نبى با مايه هاى سرشار و بالاتر از عادى آماده ء تحمل بار مسئوليتى بدان عظمت و سنگينى است ولى تا پيش از بعثت اين مايه ها هنوز به ظهور و فعليت نيامده و او همچون يكى از افراد معمولى ديگر در مسير عادى اجتماع به تلاش و فعاليت مشغول است وحى الهى در او تحول و انگيزش و انقلابى بوجود مى آورد و رستاخيزى در روان او بپا مى كند .او مبعوث مى شود ...آيات اميد بخش سوره ء كوچك[ ( الضحى] ( يادآور آغاز همين رستاخيز در باطن و روان پيامبر عزيز اسلام است : والضحى بهنگام بر آمدن روز و تابش نور سوگند .واليل اذا سجى و به شبانگاه كه تاريكى همه جا را بپوشاند سوگند .ما ودعك ربك وما قلى كه پروردگارت ترا فرو نگذاشته و بر تو خشم نگرفته است .
لطفا منتظر باشید ...
