ادبيات معاصر, عبارت است از ادبيات ربع آخرين قرن نوزدهم و نيمه اول قرن بيستم. قرن بيستم را (دوره زوال مكتبها) ناميده اند. در پايان قرن نوزدهم بر اثر سهولت وسايل مسافرت, روابط نزديك ترى ميان ملل برقرار مى شود و بر رونق بازار ترجمه و اختلاط زبانها افزوده مى گردد. مهم ترين مكتبهاى ادبى كه در قرن بيستم پديد آمده است عبارتند از:مكتب دادائيسم: كه زائيده اضطراب و هرج و مرج و كشتارهايى است كه بعد از جنگ جهانى اوّل بروز كرد. غرض از پيروان اين مكتب, طغيانى است عليه هنر, اخلاق و اجتماع.مكتب سور رئاليسم: اين مكتب نيز زبان حال تشنّجات دنياى معاصر است و دعوت به عصيان. فرياد اعتراض قرن بيستم است بر ناهماهنگى هاى تمدن جديد. با تأثرى كه برخى از طرفداران اين مكتب از (روان شناسى فرويد) پذيرفتند; (رؤيا) و كشف (ضمير پنهان) را مبناى كار خود قرار دادند و پيشنهاد مى كردند, بايد به دور از هر قيدى آنچه در درون است به روى كاغذ ظاهر شود و اين نوع نگارش را (نگارش خود به خود) ناميدند. اين مكتب در كشورهاى ديگر هم طرفدارانى پيدا كرد .
لطفا منتظر باشید ...
