فاضلترين مردم روزگار بود و به تصوّف ميل بسيار داشت).

شيخ بهائى در طول عمر با بركت خويش بارها به سير و سياحت و جهانگردى پرداخت و به بيشتر شهرها و ممالك اسلامى مسافرت نمود و در محضر اغلب علماى وقت حاضر شد و از خرمن پر فيض دانش و بينش آنان توشه ها گرفت.

روح بلند و نظر رفيع شيخ چنان بود كه وى را در طلب علم به هر سرزمين مى كشانيد و در مجلس هر استادى حاضر مى نمود و از تعلق خاطر به طيف خاصى روى مى گردانيد و همه مسالك و مرامها و فرق را به ديده تحقيق مى نگريست و با تلفيق همه آرا و نظريّات بزرگان زرناب وجود خويش را به نور معرفت مى گداخت و صيقل مى داد تا بدان جا كه سره را از ناسره و خوب را از بد به نيكويى در دو كفه نهاد و سخن به عدل و انصاف گفت و عمل به طريق صالحان نمود و خدمت خلق خدا به شيوه مرضى ذات حق تعالى نمود كه خود در زمره اولياءاللّه بود.

توضيحات

1. استاد سعيد نفيسى در رساله اى تحت عنوان (شرح احوال و اشعار فارسى شيخ بهائى) تأليفات وى را به شرح زير ذكر نموده است:

1. اثنا عشريات خمس شامل پنج رساله در طهارت صلات زكات صوم و حج (مؤلّف تاريخ عالم آرا نيز از آن ذكرى نموده است);

2. اربعين حديثا معروف به اربعين كه شامل چهل حديث است;

3. اسرار البلاغه;

4. مجموعه اشعار فارسى و عربى;

5. بحر الحساب;

6. پند اهل دانش و هوش به زبان گربه و موش كه اكثراً ذكرى از آن به ميان نيامده ولى در آغاز كتاب نام شيخ بهائى آمده است;

7. تحفه حاتميه در اسطرلاب يا رساله اسطرلاب;

8. تشريح الافلاك كه چندين شرح بر آن نگاشته شده است;

9. تنبيه الغافلين;

10. توضيح المقاصد;

11. تهذيب البيان معروف به تهذيب كه در علم نحو است;

12. جامع عباسى در فقه كه از معروفترين كتابهاى فارسى در فقه است;

13. جبر و مقابله;

14. جواب ثلاث مسائل;

15. جواب مسائل المدنيات;

16. جواب مسائل شيخ صالح الجزايرى شامل بيست و دو مسأله;

17. جوهر الفرد كه تنها در كشكول از آن ذكرى به ميان آمده است;

18. حاشيه ارشاد الاذهان;