لطفا منتظر باشید ...
قوامى رازى
شـرف الشـّعـرا بدرالدّين خبّاز قوامى رازى (متوفّى 560 ه . ق)از شعراى نامدار شيعى در سـده شـشـم نـيـز اشـعـار مـاتـمـى فـراوانـى در مـراثـى آل اللّه خصوصاً حضرت امام حسين (ع) دارد(91).
سيف فرغانى
سـيـف فـرغـانـى ، شـاعـر عـارف مـشـرب سـده هفتم و هشتم با آن كه مذهب تسنّن داشت ، به آل اللّه عـشـق مـى ورزيـد و در اظـهـار ارادت بـه آنـان سـعـى بـليغى داشت . به اين شعر عاشورايى او توجّه
كنيد:
اى قوم ! درين عزا، بگرييد
با اين دلِ مرده ، خنده تا كى ؟!
فرزند رسول را، بكشتند
از خون جگر، سرشك سازيد
وَز معدنِ دل به اشكِ چون دُر
دلخسته ماتم حسينيد
در ماتم او، خَمُش مباشيد
تا روح ـ كه متَّصل به جسم است
در گريه ، سخنْ نكو نيايد
اشك از پىِ چيست ؟ تا بريزيد
در گريه ، به صد زبان بناليد
تا شسته شود كدورت دل
يكدم نرسد صفا، بگرييد(92)
بر كشته كربلا بگرييد
امروز، درين عزا بگرييد
از بهر خداى ، ها! بگرييد
بهر دل مصطفى ، بگرييد
بر گوهر مرتضى ، بگرييد
اى خسته دلان ! هلا بگرييد!
يا نعره زنيد، يا بگرييد!
از تن نشود جدا ـ بگرييد!
من مى گويم ، شما بگرييد
چشم از پىِ چيست ؟ تا بگرييد
در پرده ، به صد نوا بگرييد
يكدم نرسد صفا، بگرييد(92)
يكدم نرسد صفا، بگرييد(92)
را بـه اقـامـه مـراسـم تعزيت (كشته كربلا) و (گوهر مرتضى)و (فـرزنـد رسـول)و زارى و نـدبه (درين عزا)
دعوت كرده است (93) و با آنكه حـدود شـش قـرن از عـمـر اين غمسروده مى گذرد، هنوز گيرايى و شور و سوز
خود را حفظ كرده است .
شمس الدّين محمّد سوزنى سمرقندى
شـمس الدّين محمّد سوزنى سمرقندى (متوفّى 562 ه . ق)و از تبار سلمان فارسى ، به رغم شيوه هزلى خود، از پرداختن به مرثيت آل اللّه نيز باز نمانده است .
امير محمود ابن يمين فريومدى
امـيـر محمود ابن يمين فريومدى (769 ـ 685) كه پس از حكيم انورى ، بزرگترين شاعر قـطـعـه سـراى پـارسـى زبان است و در موضوعات پندى ، اخلاقى و اجتماعى داراى آثار منظوم ارزنده اى است ، در جاى جاى ديوانش
