سیمای مخبتین نسخه متنی

همراه و در مسير معين شده از طرف او به كار گرفته شود خداوند متعال در اين رابطه مى فرمايد: فكلوا مما رزقكم الله حلالا طيبا و اشكروا نعمة الله ان كنتم اياه تعبدون ^(983)، *((*پس تصرف كنيد در آنچه خداوند به شما روزى كرده است به صورت حلال و پاكيزه و شكر نعمت خدا را انجام دهيد اگر فقط او را بندگى مى كنيد*))* و در حديث است كه امام صادق عليه السلام مى فرمايد: در مناجات حضرت موسى عليه السلام خداوند به او خطاب مى كند: و جعلتها ملعونة ، ملعون ما فيها الا ما كان فيها لى يا موسى ان عبادى الصالحين زهدوا فى الدنيا بقدر علمهم و سائر الخلق رغبوا فيها بقدر جهلهم و ما من احد عظمها فقرت عينه فيها و لايحقرها احد الا انتفع بها ^(984)، *((*و دنيا را ملعون قرار دادم ، ملعون است آنچه در آن است جز آنچه براى من بوده باشد، اى موسى ؛ همانا بندگان صالح من در دنيا زاهد شدند به اندازه علمشان (به من و به ماهيت دنيا) و ساير مردم مايل شدند در آن ، به اندازه جهلشان (به من و ماهيت دنيا) و هيچ كس نيست كه آن را بزرگ داند پس چشمش در آن نورانى شود و هيچكس آن را كوچك نشمرد مگر اينكه به آن نفع برد*))*.

همان طور كه از اين آيه و اين حديث و صدها آيه و حديث ديگر نيز استفاده مى شود ارتباط با دنيا با علم به ماهيت آن و عمل كردن به مقتضاى اين علم ، نه تنها مذموم نيست بلكه امر به آن شده است و آن اينكه بفهمد كه دنيا و شئون آن ابزارى است براى تكامل انسان و ارتباط او به عالم غيب و اين ارتباط را از راه علم به دين و علم به وظايف عملى و اخلاقى برقرار كند و اينجاست كه حجابهاى ظلمانى برطرف شده و راه صلاح و پاكى را پيموده و در اين روابط دنيايى مشغول ستايش صاحب نعمت خواهد بود و در اين جهت مى فرمايد: يا ايها الرسل كلوا من الطيبات و اعملوا صالحا انى بما تعملون عليم ^(985)، *((*اى رسولان ؛ از امور پاكيزه استفاده كنيد و عمل صالح انجام دهيد زيرا من با آنچه عمل مى كنيد آگاهم *))*.

مؤ منى كه عمل صالح انجام دهد خداوند او را در اين عالم به حيات پاكيزه زنده مى كند و اجرش را بهتر از عملش مى دهد،^(986) اين حيات پاكيزه همان دريچه هاى حكمت ^(987) و معرفت است كه خداوند به واسطه زهد در دنيا به روى قلب چنين انسانى مى گشايد، على عليه السلام نيز مى فرمايد: و من ابصربها بصرته و من ابصر اليها اعمته ^(988)، *((*و كسى كه به واسطه دنيا ببيند دنيا او را بينا مى كند و كسى كه به سوى دنيا بنگرد او را كور مى گرداند*))*.

بنابراين كسى كه هم و غمش رسيدن به دنيا و شئون آن باشد از هر راهى كه باشد دست به ارتكاب جنايات و امور خلاف دين و اخلاق زده و نعمت الهى را مبدل به نقمت مى نمايد و همان گونه مى شود كه خداوند درباره كفار و منافقين فرموده است ، و ما نقموا الا ان اغناهم الله و رسوله من فضله ^(989)، *((*ايشان انتقام نمى گيرند مگر به سبب آنكه خدا و رسولش ايشان را از فضلش بى نياز گردانيدى *))* و در آيه ديگر مى فرمايد: و تجعلون رزقكم انكم تكذبون ^(990)، *((*و رزق خود را به گونه اى قرار مى دهيد كه تكذيب مى كنيد*))* آن وقت اگر چنين انسانى توبه كرد، نقمت او مبدل نه نعمت شده و از دنيا و شئونش در مسير بندگى حق تعالى و شكر او استفاده مى كند و آن گناهانش نه تنها آمرزيده مى شود بلكه خداوند آن را به حسنات مبدل مى گرداند همان طور كه خودش مى فرمايد: الا من تاب و آمن و عمل عملا صالحا فاولئك يبدل الله سيئاتهم حسنات و كان الله غفورا رحيما ^(991) *((*و كسى كه توبه كند و ايمان آورد و عمل صالح انجام دهد پس خداوند گناهانشان را به حسنه تبديل مى كند و خدا بخشنده مهربان است *))*.

در غير اين صورت به عذاب ابدى دچار شده و هيچ ياور و سرپرستى نخواهد داشت ، چون تمام هم و غمش ارتباط با موجوداتى بوده است كه سراپا فقير بوده اند و هيچ نفع و ضررى از خود نداشته و او اينها را برطرف كننده نيازها به طور مستقل مى پنداشته و حال اينكه اين گونه نبودند. اين چنين انسانى نه تنها به اوصاف اولياى الهى متصف نمى شود بلكه به اوصاف دشمنان حق اتصاف پيدا كرده است ، پس براى اينكه در اين دنيا قلب مشغول حمد و ثناى الهى شود، پيروى از اولياى حق و دورى از دشمنان حق و اوصافشان لازم است و در حقيقت با اين پيروى ، انسان با ارتباطش با موجودات در برابر كمال آنها خضوع و ستايش نكرده است بلكه در برابر خداوندى كه كمال مطلق است خضوع و ستايش كرده است . البته كسى كه چنين روحيه اى داشته باشد خداوند متعال او را در امور دنيايى محروم نمى كند و دنيا را دنبال او مى فرستد همان طور كه امام صادق عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل مى كند كه فرمودند: ان الله جل جلاله اوحى الى الدنيا ان اتعبى من خدمك و اخدمى من رفضك ^(992)، *((*خداوند جل جلاله به دنيا وحى كرد كه به زحمت بينداز كسى را كه به تو خدمت مى كند و خدمت كن به كسى كه تو را رها كرده است *))* على عليه السلام نيز درباره متقين مى فرمايد: ارادتهم الدنيا فلم يريدوها ^(993)، *((*دنيا