نتيجه بحث - سیمای مخبتین نسخه متنی

5- پوشيده شدن گناه : با توجه به اينكه خداوند متعال براى تحريك بندگان به اطاعت از دين و برحذر بودنشان از مخالفت با آن و نيز لغو نشدن دينش ، براى مطيعين ثوابهايى و براى متمردين از آن ، عقابهايى را در آخرت مقرر فرموده است و براى اتمام حجت و تثبيت عقاب بر آنها، كاتبانى را بر اعمال قرار^(1304) داده است تا هنگام اعتراض انسان بر نزول عقاب و انكار اعمال قبيح ، آنها بر او شهادت دهند، در عين حال رحمت الهى بر بندگانش اقتضاء كرده است كه گناه سريعا بر او نوشته و ثبت نشود، بلكه به فرموده امام صادق عليه السلام : العبد المؤ من اذا اذنب ذنبا اجله الله سبع ساعات فان استغفر الله لم يكتب عليه شى و ان مضت الساعات و لم يستغفر كتب عليه سيئة ... ^(1305)، *((*بنده مؤ من وقتى گناهى كرد خداوند هفت ساعت به او مهلت مى دهد پس اگر از خدا آمرزش طلبيد چيزى بر او نوشته نمى شود و اگر هفت ساعت گذشت و استغفار نكرد يك گناه بر او نوشته مى شود...*))* و مطابق بعضى از روايات ^(1306) از صبح تا شب مهلت داده مى شود، به هر حال رحمت الهى براى بنده مؤ من از اين نيز وسيع تر است تا جايى كه اگر گناه هم ثبت شد در مواضعى كه ثبت مى شود، قابل پوشيده و محو شدن از آن مواضع مى باشد و آن به واسطه توبه است ، از اين جهت امام صادق عليه السلام مى فرمايد: اذا تاب العبد المؤ من توبة نصوحا احبه الله ، فستر عليه فى الدنيا و الآخرة قلت : و كيف يستر عليه ؟ قال ينسى ملكيه ما كتبا عليه من الذنوب ، و اوحى الى جوارحه : اكتمى عليه ذنوبه ، و اوحى الى بقاع الارض : اكتمى عليه ما كان يعمل عليك من الذنوب ، فيلقى الله حين يلقاه و ليس شى ء يشهد عليه بشى ء من الذنوب ^(1307)، *((*هنگامى كه بنده مؤ من توبه نصوح و خالص كند خداوند او را دوست مى دارد، پس در دنيا و آخرت بر او مى پوشاند راوى گويد: عرض كردم : چگونه بر او مى پوشاند؟ حضرت فرمودند: به فراموشى مى اندازد دو فرشته اش را گناهانى را كه بر او نوشته اند، و به اعضايش وحى مى كند كه گناهانش را بر او بپوشاند و به قطعه هاى زمين وحى مى كند كه گناهانى را كه بر رويت انجام داده است بر او بپوشان ، پس خداوند را ملاقات مى كند در حالى كه چيزى از گناهان نيست تا بر آن شهادت داده شود*))*.

نتيجه بحث

اين قسمت از زيارت ، رحمت ديگرى را از خداوند متعال نسبت به بندگان بويژه مؤ منين بيان مى كند كه هر كس واقعا بخواهد به طرف او برود و با هر آلودگى كه داشته باشد او پذيرايش مى باشد به گونه اى كه آلودگيهايش را مرتفع كرده بلكه گاهى گناهان را به حسنات تبديل مى كند و نبايد گمان كرد كه به محض گناه كردن و امثال آن ، ديگر كار تمام شده است ، و راه اصلاح و برگشت وجود ندارد بلكه او خودش بندگانش را به توبه امر و ترغيب نموده است .

فصل بيست و دوم : مورد رحمت قرار گرفتن گريه از خوف خداوند

چو عبرة من بكى من خوفك مرحومة

عظمت گريه مؤ منان

انسان مؤ من چون به حق تعالى ايمان دارد و ارتباط روحى و عملى با او پيدا مى كند از عظمت خاصى نزد خداوند متعال برخوردار است بويژه آن وقتى كه اين ارتباط را برقرار مى كند تا جايى كه امام صادق عليه السلام مى فرمايد: المؤ من اعظم حرمة من الكعبة ^(1308)، *((*مؤ من حرمتش از كعبه بزرگ تر است *))* و چون در برابر حق تعالى خضوع دارد هر چيزى كه نشانه اين خضوع باشد آن نيز عظمت پيدا مى كند از اين جهت قرآن كريم پس از ذكر انبياء اولوالعزم و غير ايشان در توصيف آنها مى فرمايد: اولئك الذين انعم الله عليهم من النبيين من ذرية آدم و ممن حملنا مع نوح و من ذرية ابراهيم و اسرائيل و ممن هدينا و اجتبينا اذا تتلى عليهم آيات الرحمن خروا سجدا و بكيا ^(1309)، *((*ايشان كسانى هستند كه خداوند برايشان نعمت داده است از انبيايى از نسل آدم و از كسانى كه با نوح حمل كرديم و از نسل ابراهيم و اسرائيل و از كسانى كه هدايت كرديم و انتخابشان نموديم ، وقتى كه آيات خداوند مهربان بر ايشان خوانده مى شود با حالت سجده و گريه به زمين مى افتند*))* و در آيه ^(1310) ديگر حالت گريه از خضوع خداوند و به سجده افتادن را از اوصاف صاحبان علم به حقانيت دين الهى معرفى كرده است ، امام باقر عليه السلام مى فرمايد: ما من قطرة احب الى الله عز و جل من قطرة دموع فى سواد الليل مخافة من الله لايرادبها غيره ^(1311)، *((*هيچ قطره اى نزد خداوند عز و جل محبوب تر نيست از قطره اشكها در تاريكى شب به سبب ترس از خداوند به گونه اى كه غير خدا را با آن قصد نكند*))* و امام صادق عليه السلام مى فرمايد: *((*هر چشمى روز قيامت گريان است جز سه چشم :