سپاه از دیدگاه مقام معظم رهبری نسخه متنی

را خدا قرار دادن و فريب ظواهر را نخوردن و دلبستگى به زر و زيور و ذخاير دنيا پيدا نكردن همه اينهاست كه يك مجموعه مؤمن و يك فئه مؤمنه را به وجود مى آورد و آن وقت : كم من فئة قليله غلبت فئة كثيرة باذن الله قليل هم كه باشيد به واسطه آن جنبه معنوى زيادها را در مقابل خودتان مجبور به هزيمت مى كنيد و همين معنويت بود كه بسيج را در ميدانهاى نبرد آنچنان بى تاب و عاشق مى كرد و جوان ها را مى كشاند به شوق جبهه و وقتى مى آمدند جبهه از جبهه دل نمى كندند . بايد در جامعه انقلابى و حق يك مجموعه قابل توجهى از انسانها باشد كه برايش اين زر و زيورهاى دنيوى ارزشى نداشته باشد . اگر اين مجموعه را ما داشته باشيم پيشرفت قطعى است البته با تحمل مشاق اما مشاقى كه انسان بخواهد به قيمت ترقى بشريت يك قدم بالاتر او را تحمل بكند با ارزش است . آن هدفى كه به خاطر آن حسين بن على ( ع ) به خاطر آن به شهادت مى رسد . مگر امام حسين ( ع ) نمى توانست در خانه خودش بنشيند ؟ به هر حال حاصل كلام اين است كه سپاه بايستى همان پايه مستحكم باشد و سپاه بايستى به علو معنوى و به پايه گذار تكامل بشريت دل خوش دارد و در اين راه بايد حركت بكند و دنبال اين هدف بايد برود ما ديگر مثل سپاه و مثل اين مجموعه را نداريم نه اينكه در زمان حاضر بلكه در تاريخمان هم نداريم . وقتى مى گويند من و شما در تلاشهايمان نبايد خودمان را محور قرار بدهيم بدين معناست كه اين قضيه مستقيم به وصول ما به هدفهاى الهى ارتباط دارد . لذا اگر اين قضيه در خلوت در تأملات نفسانى قدرى فكر كنيد هر جا خاطره خوش پيروزى وجود دارد اين چيزهاست و هر