عصر يزيد؛ نفى همه انديشه ها و ارزش هاى اسلامى - ریشه های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی قیام امام حسین (ع) نسخه متنی

به نامه آن حضرت مزيّن مى كنيم . امام (ع) به معاويه نوشت :
(... آيـا تـو از روى ظلم و تجاوز، قاتلِ حجر بن عدى و ياران او كه در براندازى ظلم ، مخالفت با بدعت ها
مبارزه كرده و از هيچ خطرى نمى هراسيدند، نيستى ـ بعد از آنكه به آنان با عهدهاى شـديـد امـان دادى ؟
آيـا تـو قـاتـل عمرو بن حمق خزاعى نيستى : كسى كه صحابه پيامبر(ص) بـوده و عـبـادت او را ضـعـيـف
كـرده ، چهره او را تغيير داده و جسم او را لاغر كرده بود...؟ آيا تو كسى نيستى كه مدّعى اخوّت زياد بن
سميّه شدى ، كسى كه در فراش عبيد عبد ثقيف به دنيا آمده بـود. و گفتى كه او فرزند پدر توست درحالى كه
پيامبر(ص) فرمود: (فرزند به دنيا آمده از كـسـى اسـت كـه در فـراش او متولّد شده است ؟) تو سنّت پيامبر
را ترك كرده و فرمان او را عـمـداً مـخالفت كردى و بدون هدايت الهى به دنبال هواى خود رفتى ، آنگاه
زياد را به بصره و كـوفـه مـسلّط كردى درحالى كه او دست هاى مسلمين را قطع كرده ، چمشان آنها را
نابينا و آنها را بـه شـاخه هاى نخل آويزان مى ساخت . آيا تو قاتل آن دو حضرمى نيستى ! كسانى كه زياد به
تـو نـوشـت آنـهـا بر (دين على ) هستند و تو به او نوشتى كه هر كس بر دين و راءى على است بـكـش !) او
نـيـز به فرمان تو آنها را كشت و مثله كرد، درحالى كه دين على همان دين محمّد(ص) است ، كسى كه پدر تو با
او مبارزه مى كرد؛ دينى كه باعث نشستن تو در جايگاه او شده و اگر ايـن ديـن نـبـود بهترين فضيلت تو
تحمّل مشقت بار سفر زمستانى و تابستانى براى به دست آوردن خـَمـْر بـود... . مـن بـراى خود و دين خود
چيزى بالاتر از جهاد با تو نمى دانم اگر آن را انـجـام دهـم كـه بـه واسطه آن نزديك به پروردگار شده
ام و اگر انجام ندهم گناهى است كه بـايـد از كـوتـاهـى در آن از خـداونـد طـلب مـغـفـرت نمايم ... اى
معاويه بشارت باد تو را به قـصاص ، به روز قيامت ! يقين به قتل مى رسانى و مردم را وادار به بيعت براى
فرزند سفيه شراب خوار، سگ باز خود مى كنى ـ آرى خداوند بدين جهات ـ تو را فراموش نمى كند، من براى تـو
جـز ايـن نـمى گويم كه تو در حق خود خسران كرده ، دينت را ضايع ، و امانتى كه در دستت دارى مـورد سـوء
اسـتـفـاده قـرار داده و رعـيـت خـود را گول زده و جايگاهت را پر از آتش مى كنى ...)(563)

عصر يزيد؛ نفى همه انديشه ها و ارزش هاى اسلامى

مقدمه

(يـَزيـدُ رَجـُلٌ فـاسـِقٌ، شـارِبُ الْخـَمـْرِ، قـاتـِلُ النَّفْسِ الُْمحَرَّمَةِ، مُعْلِنٌ
بِالْفِسْقِ وَ مِثْلى لا يُبايِعُ مِثْلَهُ.)(564) امام حسين (ع)
انحرافات فرهنگى ، سياسى و اجتماعى در جامعه اسلامى با رحلت پيغمبر اكرم (ص) آغاز شد و روز بـه روز
گـسـتـرش پيدا كرد. و در عصر عثمان و معاويه ارزش هاى اسلامى و معنوى يكى پـس از ديـگرى جاى خود را به
ارزش هاى مادّى و جاهلى دادند و اين روند انحرافى در اواخر عمر مـعـاويـه بـه اوج خـود رسيد. با
حاكميت يزيد بن معاويه ، مبارزه با مبانى و ارزش هاى اسلامى شكل علنى به خود گرفت و بار ديگر جاهليت
با همه ويژگى هايش ظهور يافت و دين اسلام در معرض نابودى قرار گرفت .

امام حسين (ع) در پاسخ مروان كه از امام (ع) براى يزيد بيعت مى خواست فرمود:
(اِنـّا لِلّهِ وَ اِنـّا اِلَيـْهِ راجـِعـُونَ وَ عـَلَى الاِْسـْلامِ اَلسَّلام اِذْ قـَدْ
بـُلِيـَتِ الاُْمَّةُ بـِراعٍ مـِثـْلَ يَزيدَ)(565)
اينك بايد فاتحه اسلام را خواند كه مسلمانان به فرمانروايى مانند يزيد گرفتار شده اند.

هـنـگـامـى كـه يـزيدِ متجاهرِ به فسق و جور در مسند خلافت نشست ؛ مبارزه با قرآن كريم و سنّت رسـول
خـدا(ص) بـه مـرحـله جـديـدى وارد شـد؛ و شـكـل عـلنـى بـه خـود گـرفـت . لذا خـطـر اضـمـحـلال ديـن
، جدّى شد. شهيد مطهّرى (ره ) در اين زمينه مى گويد: (فرق است بين خليفه اى كـه شـخـصـاً نـاصـالح اسـت
ولى امـور را دُرسـت مـى چـرخاند و بين خليفه اى كه وجودش عليه مـصـالح مـسـلمـانـان اسـت . در زمـان
امـام حـسـيـن (ع) عـمـده ايـن بـود كـه مـدار خـلافـت اسـلامـى تـبـديل به سلطنت جائرانه و ظالمانه
و مترفانه و فاسقانه عربى شده بود و اگر امام حسين (ع) قـيـام نـمـى كـرد خـطـر ايـن بـود كـه بساط
اسلام از طرف مردم با انقلاب ممالك فتح شده برچيده شود.)(566)
تـظـاهـر يـزيـد به گناه در بين مردم و عمّال و كارمندان حكومت در عصر وى فسق و فجور شايع گـرديـده
بـود حـتـى در مـكـّه و مـديـنـه (كـه دو شـهـر مـذهـبـى و مـقـدس بـودنـد) غـنـا و استعمال آلات لهو