سلسله جليله بنى هاشم - ریشه های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی قیام امام حسین (ع) نسخه متنی

بود كه در عصر يزيد تحقق پيدا كرده بود.

(سـقـيـفـه بـنـى سـاعـده ) اوّليـن بـدعت و انحرافى بود كه بدعت ها و انحراف هاى ديگر را به دنـبال
آورد و مجموع بدعت هايى كه در عصر خلفاى سه گانه ، معاويه و يزيد بن معاويه به وجـود آمـد، بـار
ديـگـر جـاهـليت را با همه ويژگى هايش زنده كرد و ارزش ها و سنت هاى الهى را نـابـود ساخت : تبعيض
نژادى در عصر خليفه دوّم پايه گذارى ، و در زمان معاويه به اوج خود رسيد. و بدين طريق نظام طبقاتى عصر
جاهليت دوباره تحقق يافت ؛ تعصّبات قبيله اى در زمان عـمر و عثمان شروع شد و در عصر يزيد به اوج خود
رسيد به نحوى كه اموى ها خود را از همه افـراد جـامـعه بالاتر مى دانستند و به چيزى جز منافع خود فكر
يزيد گسترش يافت . در اين راه خون هزاران بى گناه به زمين ريخته شد؛ شرب خمر و لهو و لعب از زمان
معاويه آغاز، و در زمـان يـزيـد در كل جامعه شيوع يافت . به نحوى كه مردم در شهرهاى مكّه و مدينه نيز
گرفتار لهـو و لعـب شـدنـد! امـوى هـا بـجـاى سـفارش مردم به تدبّر و قرائت قرآن كريم ، آنها را به
خـوانـدن شـعـر توجّه دادند و با مكتب تراشى و سركوب عالمان وارسته و دين شناس ، جامعه را بـه
سـرگـردانـى مـعـنـوى مـبـتلا ساختند؛ با ترويج دنياگرايى مردم را از آخرت و خداى جهان آفرين غافل
نمودند.

طـبـيعى بود كه در چنين محيطى ، انسان آزاده و با ايمانى همچون حسين بن على (ع)، آرزوى مرگ كند و براى
بيدار ساختن مردم با تمام وجود به پا خيزد.

سلسله جليله بنى هاشم

قصى بن كلاب
عبد مناف
هاشم
عبدالمطلب
حارث ابوطالب ابولهب عبدالله عباس حمزه
طالب على (ع)جعفرعقيل محمّد(ص)
فاطمه (س )
حسن بن على (ع)
حسين بن على (ع)
على بن الحسين (ع)
محمّد بن على (ع)
جعفر بن محمد(ع)
موسى بن جعفر(ع)
على بن موسى (ع)
محمّد بن على (ع)
على بن محمد(ع)
حسن بن على (ع)
م ح م د بن الحسن (ع)

تلاش مؤ منان راستين جهت حفظ و احياى اسلام ناب محمدى (ص)

مقدمه (593)

پيامبر خاتم (ص) با عنايات الهيّه و فداكارىِ بى نظيرِ خود و ياران مخلص و ايثارگرش ، در مـدت
كـوتـاهـى جـامـعـه مـنـحـط بـدوى حـجـاز را در ابـعـاد مـخـتـلف متحوّل ساخت . ليكن هنوز زمينه
بازگشت جامعه از عقايد دينى و ارزش هاى اسلامى به سنّت هاى گذشته وجود داشت .

بـا رحلت پيغمبر(ص)، عناصر رجعت طلبِ منافق با استفاده از زمينه هاى سياسى و اجتماعى زمام امـور را
به دست گرفتند و على بن ابى طالب (ع) را كه خليفه پيامبر(ص)، اوّلين مؤ من به اسلام و آگاه ترينِ امّت
به شريعت بود، از صحنه حذف نمودند.