پيشگفتار - روح عرفانی روح الله نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

روح عرفانی روح الله - نسخه متنی

روح الله موسوی خمینی؛ گردآورنده: محمدرضا رمزی اوحدی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

پيشگفتار

بسم الله الرحمن الرحيم در طول تاريخ ، بعد از چهارده معصوم كدام عرفانى را سراغ داريم ، تا از عزلت و خويش نشينى ، و خلوت گزينى دست شسته و يك تنه به جان جامعه دست يازيده باشد؟ در اين ميدان عظيم تاريخى ، روح خدا ظهور ديگرى كرد. او با روح عرفانيش ، عرفان نابى را چون داروى شفابخش به سينه و جان جامعه ريخت .و ملتى را با جان روحانى خويش ، جانى جاودانه بخشيد.

جان جاودانه ما روح خدا، اين پير بيدارگر مشرق زمين در زيارتها و زمزمه هاى شبانه اش در نجف ، از روح مولاى عارفان على عليه السلام مدد يافت و انقلابى ، اسلامى را پى ريزى كرد.

او عرفانى را به صحنه آورد كه قرنها پيش ظالمانه از خانه اهل بيت و عصمت و طهارت به سرقت رفته بود.

مناجات اين پير عاشق بخش وسيعى از زندگى او را تشكيل داده است . ما در اين مجموعه با استخراج مناجات ها و نصايح امام راحل از مجموعه كتب و سخنرانى هاى ايشان پرداختيم كه بدون كوچكترين تغيير يا اضافه نمودن كلامى در سه فصل ، 313 موعظه و دستورالعمل عرفانى مناجات و نيايش ؛ حمد و ستايش الهى تنظيم شده است .

اينك با لسان و لهجه خود او مى گوييم : (( اكنون من با طلب از پروردگار مهربان و مددخواهى از روانهاى پاك و نفس هاى پاكيزه پيامبران بزرگ اولياى بزرگوار به مقصودم آغاز مى كنم )) (1) قم - محمد رضا رمزى اوحدى

فصل اول : مواعظ و دستورالعمل هاى عرفانى و معنوى

موعظه 1 : تفكر

اى نفس شقى !

كه سالهاى دراز درپى شهوات ، عمر خود را صرف كردى ، و چيزى جز حسرت نصيبت نشده ، خوب است قدرى به حال خود رحم كنى . از مالك الملوك حيا نكنى ، و قدرى در راه مقصود اصلى قدم زنى ، كه آن موجب حيات هميشگى و سعادت دائمى است ، و سعادت هميشگى را مفروش به شهوات چند روزه فانى كه آن هم به دست نمى آيد حتى با زحمت هاى طاقت فرسا(2).

بكوش تا صاحب عزم و داراى اراده شوى ، كه خداى نخواسته اگر بى عزم از اين دنيا هجرت كنى ، انسان صورى

/ 118