بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامى در ديدار كارگزاران نظام جمهورى اسلامى به مناسبت عيد سعيد فطر‏

13/ 8/ 84

بسم‏اللَّه‏الرّحمن‏الرّحيم‏

بنده هم اين عيد بزرگ را به همه‏ى امت اسلامى در سرتاسر جهان و به ملت عزيز و سربلند ايران و به شما حضار محترم و ميهمانان گرامى، مخصوصاً ميهمانان كشورهاى اسلامى كه در اين‏جا حضور دارند، تبريك مى‏گويم.

عيد فطر در ميان مسلمانان يك روز بزرگ است. عظمت اين روز صرفاً يك امر قراردادى نيست؛ يك امر حقيقى و واقعى است؛ روز پاداش گرفتن بندگان خدا براى تلاش و عبادتى است كه در ايام ماه مبارك رمضان انجام دادند؛ يادبود طهارت روح و دل انسان مسلمان به بركت ضيافت الهى است. اين روز را بايد مغتنم بشماريم و چون يكى از مشتركات دنياى اسلام است، از آن براى ايجاد اتحاد در ميان ملت‏هاى مسلمان بهره ببريم؛ زيرا امروز ملت‏هاى مسلمان به اين اتحاد بسيار نيازمندند.

من بايد از ملت عزيز خودمان و برخى ملت‏هاى ديگر كه در جمعه‏ى آخر ماه مبارك رمضان - كه روز جهانى قدس است - با حضور خود مسأله‏ى قدس را در فضاى جهان بار ديگر زنده كردند، تشكر بكنم؛ اگرچه مسأله‏ى قدس هميشه زنده است. مسأله‏ى فلسطين و قدس شريف جزو مسائلى نيست كه دنياى اسلام بتواند آن را از ياد ببرد. اگر يك روزى غاصبان سرزمين فلسطين و حاميان بين‏المللى‏شان گمان مى‏كردند كه مى‏توانند نام فلسطين و ملت فلسطين را به دست فراموشى بسپارند، آن روز ديگر سپرى شده است. امروز ملت فلسطين با همه‏ى وجود خود، با همه‏ى همت خود در عرصه‏ى مقاومت ايستاده است و همين موجب شده است كه غاصبان قدس، موقعيت عظيم و خطير فلسطين را بيش از پنجاه سال قبل حس كنند. آن روز آنها تصور مى‏كردند كه فلسطين يك نقطه‏ى از ياد رفته و فراموش شده است؛ فلسطين را سرزمين بى‏مردم نام مى‏گذاشتند. البته برخى از كوتاهى‏ها هم به اين توهم باطل كمك كرده بود. امروز اين‏طور نيست؛ امروز ملت فلسطين ايستاده است و ملت‏هاى مسلمان هم دل‏شان سرشار از غيرت و حميت اسلامى نسبت به سرزمين شريف قدس و سرتاسر كشور فلسطين است و دنياى اسلام نبايد فلسطين را هرگز از ياد ببرد. اين خطاى بزرگى است كه كسى تصور كند عقب‏نشينى دولت‏هاى اسلامى در برابر استكبار در قضيه‏ى فلسطين، آنها را قانع خواهد كرد. مى‏بينيد همين كوتاه آمدن‏ها و عقب‏نشينى‏ها براى دولت استكبارى ايالات متحده‏ى امريكا، مسأله‏ى خاورميانه را به صورت يك آرزوى خام مطرح كرده است؛ آنها دنبال خاورميانه‏يى هستند كه يكسره و به طور كامل در مشت خودشان باشد، كه امروز چنين چيزى نيست. سكوت دولت‏هاى اسلامى و عقب‏نشينى آنها در عرصه‏ى سياسى و در عرصه‏ى بين‏المللى، دشمن را روزبه‏روز گستاخ‏تر مى‏كند.

حرف ما در باب مسأله‏ى فلسطين يك حرف منطقى و مقبول است. ده‏ها سال پيش، جمال عبدالناصر - كه محبوب‏ترين چهره‏ى عرب محسوب مى‏شد - در شعارهاى خود مى‏گفت ما يهودى‏هاى غاصب فلسطين را به دريا مى‏ريزيم. سالها بعد از آن، صدام حسين - كه منفورترين چهره‏ى عرب محسوب مى‏شد و مى‏شود - اعلام مى‏كرد كه ما نصف سرزمين فلسطين را آتش مى‏زنيم. ما هيچ‏كدام از اين دو حرف را قبول نداريم. با اصول اسلامىِ ما، نه به دريا ريختن يهودى‏ها، نه آتش زدن سرزمين فلسطين، معقول و منطقى نيست. حرف ما اين است كه ملت فلسطين بايد به حق خود برسد. اين كشور متعلق به مردم فلسطين است؛ فلسطين متعلق به فلسطينى‏هاست و سرنوشت فلسطين را هم بايد فلسطينى‏ها معين كنند. اين يك ميدان آزمايشى براى صدق ادعاى مدعيان دمكراسى و حقوق بشر است. آن كسانى كه ادعا مى‏كنند كه طرفدار مردم‏سالارى ملت‏ها و كشورها هستند، فلسطين براى آنها ميدان آزمايش است. ملت فلسطين؛ مردمانى كه فلسطين متعلق به آنهاست - از مسلمان، يا مسيحى، يا يهودى - و سرزمين تاريخى آنهاست و تاريخ و جغرافيا به اين گواهى مى‏دهد، بايستى رأى و نظر بدهند؛ آنها در يك نظرخواهىِ مقابل چشم مردم جهان، در يك رفراندوم، تكليف دولت فلسطين را معين كنند؛ و آن دولت، دولت مشروعى خواهد بود. در آن دولت، جنايتكارانى كه در فلسطين جنايت كردند، بايد مجازات شوند؛ امثال اين شارون و بقيه‏ى جنايتكارهاى فلسطينى. درباره‏ى آن كسانى هم كه به اين سرزمين از نقاط مختلف دنيا مهاجرت كردند، آن دولت تصميم‏گيرى خواهد كرد كه چه بايد بكند. اين، حرفى است منطقى. امروز ميليون‏ها فلسطينى در كشورهاى ديگر آواره‏اند و ميليون‏ها فلسطينى هم در اردوگاه‏ها با بدترين شكل زندگى مى‏كنند؛ ولى سرزمين آنها دست مردمان ديگرى است. اين، معقول نيست؛ اين، منطقى نيست. اين‏كه پنجاه يا پنجاه و پنج سال از قضيه گذشته است، اين، جنايت را از بين نمى‏برد؛ جرم را سبك نمى‏كند.

ما در تاريخ معاصر خودمان كشورهايى را داريم كه پنجاه يا شصت سال در اختيار دولت‏هايى برآمده‏ى از غير ملت‏هايشان بودند، بعد اوضاع دنيا عوض شد و مردمانى كه غاصب بودند، كنار رفتند. با تجزيه‏ى شوروى، شما ديديد چقدر از كشورها به صاحبان و به ملت‏هاى خودشان برگشتند. اين چيزها در دنيا ممكن است و بى‏سابقه نيست؛ در زمان خود ما و در جلوى چشم ما اتفاق افتاده است؛ اين چيزى است عملى و بايد پيش بيايد و دير يا زود پيش خواهد آمد.

امت اسلامى امروز در دنيا يك حقيقت غير قابل انكار است. ملت‏هاى مسلمان دل‏هاشان پُر است از نفرت از آن قدرت‏هاى بين‏المللى زورگو و غاصب و اگر فرصتى پيدا كنند، همه‏ى اين ملت‏ها پشت سر ملت فلسطين ايستاده‏اند.

اين را هم همه بايد بدانيم و بفهميم كه عقب‏نشينى در مقابل قدرت‏هاى استكبارى، آنها را جَرى‏تر مى‏كند؛ اما ايستادگى، به ناكامى آنها مى‏انجامد. قدرت ابرقدرت‏هاى دنيا يك قدرت بى‏تخلف و بى‏منتها نيست. مى‏بينيد كه در همين منطقه - در عراق - آنچه كه امريكايى‏ها مى‏خواستند، تحقق پيدا نكرد و آنچه امروز در عراق مى‏گذرد، آن چيزى نيست كه امريكايى‏ها مى‏خواستند. البته در عراق جنايت مى‏شود؛ روزانه مردمان بى‏گناهى با كارهاى تروريستى به قتل مى‏رسند. ما بشدت در اين قضايا به دستگاه‏هاى جاسوسى اسرائيل و امريكا سوءظن داريم؛ آنها هستند كه از اين وضع در عراق سود مى‏برند؛ امنيت عراق به ضرر آنهاست. بهانه‏ى ماندن و سلطه‏ى آنها در عراق، وجود ناامنى است؛ آنها مورد سوءظن هستند. ملت عراق ملتى نيست كه حاكميت و سلطه‏ى امريكا را بپذيرد و قبول كند.

امروز دنيا، دنياى ديگرى است؛ ملت‏ها بيدار شده‏اند؛ جاذبه‏هاى اسلامى در دل‏ها به وجود آمده است. دشمنى آنها با جمهورى اسلامى به خاطر اين است كه پرچم اسلام را بلند كرد، ملت‏ها را اميدوار كرد و اين اميد هست و ان‏شاءاللَّه اين اميد به نتيجه هم خواهد رسيد.

ما از خداوند متعال مسألت مى‏كنيم كه ملت‏هاى مسلمان را توفيق بدهد و كمك كند؛ همه‏ى ماها را بيدار كند؛ به وظايف خودمان آشنا كند، تا بتوانيم ان‏شاءاللَّه آن چيزى را كه مايه‏ى سعادت و سربلندى امت اسلام است، تمهيد كنيم و نتايج آن را ان‏شاءاللَّه ملت ما و همه‏ى ملت‏هاى اسلامى به چشم ببينند.

والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته