اندیشه سیاسی فیض کاشانی نسخه متنی

‌
حشمت به مقتضاى «الملك والدين توأمان» استقرار قواعد ملك را به استمرار دين منوط ساخته و اطراد امور ملت را به اتساق اعمال دولت، شريك‏العنان ساخته، و از اين‏جا است كه استقامت احوال مملكت و استيصال اعداى دولت بىسفارت گُرز و تيرو وساطت رمح و شمشير به وجهى منتظم است كه مزيدى بر آن متصور نيست»،1 بايد به دستيارى آن بشتابد.

شاه عباس ثانى پس از حضور فيض كاشانى در اصفهان، به نظر التفات به ايشان نگريسته و او را براى ترويج مبانى دينى و اقامه جمعه و جماعات منصوب كرد، و در مدت اقامت ايشان در اصفهان ـ به تصريح خود فيض ـ او را مورد اكرام و احترام قرار داد.

مطلب خاصى درباره ارتباط فيض كاشانى با جانشينان شاه عباس ثانى، از قبيل شاه سليمان در منابع تاريخى نيامده است. احتمالاً ايشان پس از شاه عباس دوم آن‏چنان كه در تذكره نصرآبادى آمده است، به كاشان برگشته و در كاشان و قمصر به افادت و عبادت عمر گذرانده است.2

1. همان، صص 65 ـ 67.

2. ميرزا محمدطاهر نصرآبادى، تذكره نصرآبادى، ص 155.