ضميمه شماره دو: - اندیشه سیاسی فیض کاشانی نسخه متنی

‌

ضميمه شماره دو:

نامه فيض كاشانى به شاه عباس در مورد استعفا از امامت نماز جمعه اصفهان در ماه ذىالقعده سال 1066 ه··. ق.1

بسم‏اللّه‏ الرحمن الرحيم

بنده دعاگو محمدحسن بذروه عرض مىرساند كه اين فقير قبل از آن‏كه بحسب ظاهر مشمول عواطف گوناگون و موفق به تقبيل بساط همايون گردد، پيوسته در مظان اجابت دعوات و عقيب صلوات ازدياد منزلت اين دولت ابدمدت، مسئلت مىنمود و بدين‏وسيله جميله خيرانديشى جهانيان در نظر داشت. اكنون كه به تفقدات سرشار محسود صغار و كبار هر ديار فرموده‏اند، چه گنجايش دارد كه لحظه‏اى ازين معنا غافل بوده نفسى بىدعاى خير برآيد، اما چون در آن ايام با جمعيت خاطر و اطمينان باطن و ظاهر پاى در دامن انزوا پيچيده دست از زوايد دنيا كشيده بود، هوا و هوس را يك‏سو گذاشته ضرور مىدانست كه در زمان قحط الرجال، نماز جمعه بگذارد و در ضمن خطبه، مردمان را بر ترك دنيا بدارد و مردمان را نيز مناسب بود كه اقتدا كنند و مسائل دينيه فرا گيرند. از اين جهت آن اجتماع در كاشان متحقق مىگشت و آن دعاى خير كه به جهت ذات با بركات ولى نعمت مىشد در هيچ شهر كسى نشان نمىداد و احدى را شبهه به خاطر نمىافتاد، چه در انتظام احوال معاش و معاد رقم تقصير بر ناصيه فقير ظاهر نبود و ساير اهل علم آن ديار در جواز نماز متفق و هم‏زبان بودند.

1 همان.