لطفا منتظر باشید ...
ضميمه شماره سه: رساله آيينه شاهي1
بسم اللّه الرحمن الرحيمسپاس شايسته و بايسته سزاوار نثار پروردگارى كه رسوم شرع را مطابق [مقتضاي] عقل كامل گردانيد و طبع و عادت صاحب عقل كامل را تابع عقل او ساخت، و درود نامعدود بر روان خاتم انبيا و سرور اصفيا كه به كاملتر عقلى و تمامتر شرعى به تكميل خلايق پرداخت و بر اهلبيت عصمت و طهارت [او] كه فرقه ناجيه شيعه [ائمه اثناعشري] را به محبت و طاعت ايشان نواخت.اما بعد: چون خاطر اشرف نواب اقدس اعلى، اعنى آفتاب فلكِ سرورى، و مهر سپهر دينپرورى، سلاله دودمان مصطفوى و سليل خاندان مرتضوى، مؤيد به تأييد ربانى «شاه عباس ثاني» ـ وصل اللّه دولته بدولة القائم سلام اللّه عليه ـ متوجه شنيدن سخنى چند بود، از لطايف معرفت و طرايف حكمت كه روشنى دل و قوت جان را شايد، و داعى كمترين «محمد بن مرتضى المدعو به محسن» قبل از اين در شناختن نفس ناطقه انسانى و تربيت او به «حُكّام» كه وسيله شناخت پروردگار است، و ربوبيت او در انام، رساله به زبان تازى [عربي] نوشته بودم موسوم به «ضياءالقلب»، رسانيدن مضمون آنرا به عرض آن يگانه دهر مناسب ديد؛ بنابراين، خلاصه آن را مترجم ساخته، تحفه آن مجلس بهشت آيين نمود، و چون معناى شاهى در او جلوهگر بود و منسوب به شاه دينپرور، موسوم1 رساله آيينه شاهى كه ترجمه رساله ضياءالقلب است، به درخواست شاه عباس ثانى به تحرير درآمده و يكى از رسائل مهم سياسى فيض تلقى مىشود؛ از اينرو آنرا بعينه در ضميمه آوردهايم. اين رساله با استفاده از دو نسخه خطى موجود در كتابخانه آيتاللّه مرعشى نجفى در مجموعه 82 و 1430 و نسخه موجود در كتابخانه مدرسه حجازىها در قم به شماره 1491 از سوى محقق محترم آقاى رسول جعفريان در مجموعه «ده رساله فيض» به چاپ رسيده است.
