قلمرو تساهل و تسامح در نظر شهید مطهری (قدس سره) نسخه متنی

جلوى آن را گرفت. تساهل و مدارا در برابر كار خلاف بى بندوبارى و فساد معنى ندارد. همچنين تساهل در برابر كسانى كه به اساس نظام اسلامى و پايه و اركان آن خدشه وارد مى سازند و يورش مى برند و با انگيزه هاى شيطانى برآنند ذهن و فكر مردم را خراب و بنيه هاى اعتقادى را سست كنند ضدارزش است و بايد با آن به ستيز برخاست.

پيغمبر اكرم صلّى الله عليه وآله وسلّم كه خود را آورنده شريعت سمحه سهله معرفى مى كند و نه تنها با مومنان كه با پيروان ديگر اديان توحيدى و حتى بسيارى از مشركان و كفار به نرمى و از سر رفق و مدارا و باگذشت رفتار مى كرد در برابر مخالفان و دشمنان و كسانى كه به اسلام و به قوانين و آيينها و آنچه در دين الهى مقدس شمرده شد برخورد مى كرد. به اصطلاح (اشدإعلى الكفار رحمإ بينهم)(53) بود. با مومنان به نرمى و مهربانى رفتار مى كرد ولى در برابر دشمنان و كافران كينه توز سرسختانه ايستادگى مى كرد.

در نظام اسلامى توجه به ارزشها و احترام به آن يك اصل است و به طور طبيعى سياست تساهل و تسامح در هر عرصه اى باشد بايد با حفظ اين اصل سامان پذيرد.اگر خداى نخواسته با اثرپذيرى از بازيهاى سياسى و انديشه هاى مسموم و كينه ورزانه و سخنان رنگارنگ جامعه هاى غربى بدون حساب و كتاب و بيرون از چهارچوبه اصول و ارزشهاى اسلام به آن دامن زده شود نتيجه اى جز گسترش بى بندوبارى و هرج ومرج اخلاقى در پى نخواهد داشت.

بر اين اساس به كارگيرى سياست تساهل و تسامح اگر درست و با حفظ اصول و ارزشها صورت گيرد آثار ارزشمندى را در پى دارد ولى اگر تعريف مناسبى از آن ارأه نگردد و با بوده و هست جامعه اسلامى سازوارى نداشته باشد به امر ضدارزشى دگر خواهد شد كه به مرور ارزشها را به پاى ميز محاكمه خواهد كشاند. همچنانكه اگر با اثرپذيرى از هياهوهاى تبليغاتى و در بازار آشفته سياست از تسامح و تساهل دينى به عنوان حربه و عاملى توجيه كننده‏