به شهادت رسیدن رجایی و باهنر نسخه متنی

به شهادت رسيدن رجايي و باهنر

روز هشتم شهريور 1360 هجري شمسي محمد علي رجايي رئيس جمهوري اسلامي ايران همراه با محمد جواد باهنر نخست‌وزير، بر اثر انفجار بمبي كه در ساختمان نخست‌وزيري كارگذارده شده بود، به شهادت رسيدند.

اين حادثه از جمله حوادث تروريستي سال 1360 بود كه سازمان‌‌ مجاهدين خلق (منافقين) عليه مردم و مسئولان كشور مرتكب ‌شدند. حادثه هشتم شهريور دو ماه پس از حادثه هفتم تير كه در آن دكتر سيد محمد حسين بهشتي رئيس ديوانعالي كشور همراه با 72 نفر از مسئولان خدمتگزار جمهوري اسلامي ايران در دفتر مركزي حزب جمهوري اسلامي به شهادت رسيد به وقوع پيوست.

شهيد رجائي هنگام مرگ 48 سال سن داشت. او پس از پيروزي انقلاب ابتدا سمت وزارت آموزش و پرورش را بر عهده داشت و سپس در سال 1359 به نمايندگي مردم تهران وارد مجلس شوراي اسلامي شد. در 18 شهريور 1359 به نخست‌وزيري و پس از عزل بني‌صدر از مقام رياست جمهوري در انتخابات دوم مرداد 1360با كسب بيش از 13 ميليون رأي مردم به عنوان دومين رئيس جمهوري كشورمان انتخاب شد.

مرحوم باهنر نيز هنگام شهادت 48 سال داشت. او پس از پيروزي انقلاب مسئوليتهائي از جمله عضويت در شوراي انقلاب، نمايندگي مردم كرمان در مجلس خبرگان، نمايندگي مردم تهران در مجلس شوراي اسلامي، وزارت آموزش و پرورش (در كابينه شهيد رجائي) و دبير كلي حزب جمهوري اسلامي (پس از شهادت دكتر بهشتي) را داشته است. او پس از انتخاب شهيد رجائي به رياست جمهوري، از سوي وي به نخست‌وزيري جمهوري اسلامي ايران برگزيده شد.

حادثه هشتم شهريور، يك ماه پس از فرار مشترك بني‌صدر و رجوي سركرده سازمان مجاهدين خلق (منافقين) از ايران صورت گرفت.