تأسیس اکو نسخه متنی

تأسيس اكو

روز 28 خرداد 1369 سازمان همكاريهاي اقتصادي «اكو»1 طي پيماني كه ميان وزيران امور خارجه ايران و تركيه و پاكستان در شهر ازمير تركيه به امضا رسيد، تأسيس شد.

اين سازمان در حقيقت شكل تغيير يافته پيمان «آر. سي. دي» است كه در30 تير 1343 در شهر استانبول تركيه ميان سران سه كشور به امضا رسيده بود.2 هدف از اين تغيير ماهوي، وسيعتر كردن دامنه همكاريها و افزايش تعداد اعضاي اين سازمان بود. به همين دليل در پي عضويت كشورهاي مسلمان تازه استقلال يافته شوروي سابق از جمله آذربايجان، قزاقستان، قرقيزستان، تركمنستان، ازبكستان و تاجيكستان و همچنين افغانستان در اكو، فعاليت اين سازمان گسترش يافت و در سطح منطقه‌اي و بين‌المللي از اهميت بسياري برخوردار شد.

علاوه بر اين در اجلاس سران اكو در بهمن 1370 در تهران، اعضاي اين سازمان با مشاركت هيأتي از جامعه مسلمانان ترك قبرس در فعاليت‌هاي اقتصادي، فرهنگي و فني «اكو» بدون آنكه به موضع سياسي هر كشور راجع به بحران قبرس خدشه‌اي وارد آيد، حمايت كردند.

اجلاس وزيران خارجه كشورهاي عضو اكو در بهمن 1371 نيز با تأسيس «بانك توسعه و تجارت اكو» با سرمايه اوليه 400 ميليون دلار موافقت كردند.

نخستين اجلاس رهبران اوپك كه به تأسيس اين سازمان رسميت سياسي بخشيد، در بهمن 1370 در تهران تشكيل شد و پس از آن به صورت ادواري، هر يك از كشورهاي عضو اين سازمان ميزبان نشست رهبران بوده اند. يكي از ويژگي‌هاي اكو رقم بالاي جمعيت آن مي باشد. اين سازمان با 360 ميليون نفر كه يك چهارم جمعيت مسلمانان جهان را تشكيل مي‌دهد، بزرگترين تشكل اقتصادي در دنياي اسلام محسوب مي‌شود. اكو به عنوان نقطه تماس سه قاره آسيا، اروپا و آفريقا از موقعيتي ممتاز و استراتژيك در سطح بين‌المللي برخوردار است. منابع غني و بكر معدني و نفتي و گازي موجود در اكثر كشورهاي عضو اكو سرمايه ارزشمندي را در اختيار اين سازمان قرار داده است. از طرفي ايران به دليل داشتن مرز زميني با 5 كشور ديگر عضو و دارا بودن موقعيت استراتژيك جغرافيائي براي برقراري اتصال ساير اعضاء به آبهاي بين‌المللي و نيز به دليل استقرار دبيرخانه دائمي اكو در تهران از موقعيت محوري در اين سازمان برخوردار است.

پي‌نويس: