جعفر شریف امامی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

جعفر شریف امامی - نسخه متنی

موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

«جعفر شريف‌امامي»

جعفر شريف‌امامي، فرزند حاج محمد حسين نظام‌الاسلام، در 27 خرداد 1291 ش در تهران متولد شد. پدر او، از روحانيون تهران در دوران متأخر قاجاريه بود كه از ناصر‌الدين شاه لقب «معتمد‌الشريعه» و از مظفرالدين شاه لقب «نظام‌الاسلام» دريافت داشت. جعفر شريف‌امامي تحصيلات متوسطه را در تهران به پايان رسانيد و براي ادامه تحصيل به سوئد و سپس به آلمان رفت و در اين كشور آخرين مدرك تحصيلي خود را در رشته برق كسب نمود. او در ايران، در راه‌آهن دولتي شاغل بود و به معاونت اين سازمان رسيد. در سال 1324 به مدير عاملي بنگاه آبياري رسيد. در تير و اسفند 1329 در دولت رزم‌آرا به وزارت راه رسيد، جعفر شريف‌امامي در دولت سپهبد فضل‌الله زاهدي مديريت عامل سازمان برنامه را به دست گرفت و در سال 1333 به سناتوري تهران انتخاب شد. شريف امامي در دولت دكتر منوچهر اقبال وزير صنايع و معادن شد و در شهريور 1339 به نخست‌وزيري رسيد. دولت مستعجل شريف‌امامي ثمرة يك دورة تنشهاي جدي در روابط ايران و‌ آمريكا بود. تشديد فعاليت‌ جناحهاي وابسته به «حزب دمكرات» آمريكا در ايران به اعتصاب معلمين و شهادت دكتر ابوالحسن خانعلي و سرانجام سقوط دولت شريف‌امامي، در ارديبهشت 1340 انجاميد. او در 1341 نايب توليت بنياد پهلوي شد و در سال 1342 مقام رياست مجلس سنا را به دست گرفت. تا آستانه انقلاب اسلامي ايران، به مدت 15 سال، در اين سمت بود.

جعفر شريف‌امامي در مرداد 1346 به رياست مجلس مؤسسان سوم رسيد كه وظيفه داشت نيابت سلطنت فرح پهلوي را تسجيل كند. شريف‌امامي از دوران جواني عضو تشكيلات ماسوني بود و در اين تشكيلات به مقام «استاد اعظم» رسيد. با آغاز امواج انقلاب اسلامي ايران، محمدرضا پهلوي در يكي از واپسين تلاشهاي خود به فراماسونري و استاد اعظم آن، جعفر شريف‌امامي متوسل شد و وي را در نقش ديرينش، به عنوان محور تفاهم و «آشتي» سياستهاي بيگانه مؤثر در ايران در 5 شهريور 1357 با عنوان «دولت آشتي ملي» به صدارت رسانيد. شريف‌امامي براي جلب نظر مردم به چند اقدام صوري از قبيل تغيير تقويم شاهنشاهي و تعطيل قمارخانه‌ها و نظاير آن اقدام كرد. اما اين اقدامات ثمري نداشت. از اين رو وي در دومين هفته صدارت خود با برقراري حكومت نظامي در تهران و چند شهر كشور و سپس كشتار مردم تهران در ميدان ژاله (شهدا) چهره اصلي خود و «كابينه آشتي ملي» را نشان داد. در كشتار 17 شهريور تهران هزاران نفر از مردم به شهادت رسيدند. بايد افزود كه برخلاف تصور شاه، هر چند شريف‌امامي طي دوران «شيخوخيت» خود، به عنوان سمبل «آشتي» و «تفاهم» كانونهاي قدرت بيگانه وجهه‌اي اندوخته بود و لذا مي‌توانست نمادي از «آشتي بين‌المللي» به شمار رود، ولي او هيچ‌گاه نتوانست در سطح مردم به عنون يك چهره «وجيه‌المله» مطرح شود. جعفر شريف امامي در تاريخ 14/8/1357 از صدارت استعفا داد و جاي خود را به دولت نظامي ارتشبد غلامرضا ازهاري سپرد. او ثروت زيادي در دوران حيات خويش اندوخت و احمد شيباني از نزديكانش به فردوست اطلاع داده بود كه هنگام خروج از ايران زمان انقلاب 17 ميليون دلار به حساب خود در خارج ريخته بود. شريف‌امامي از مهره‌هاي واسط و محلل به شمار مي‌رفت كه در شرايط و بحراني‌ از او استفاده مي‌شد. تلاش دائمي براي جلب حمايت دولتهاي بيگانه از ويژگي‌هاي شخصيتي او بود. شريف‌‌امامي در دوره‌ اشغال ايران تمايل به سياست آلمان هيتلري داشت و به همين دليل مدت كوتاهي بازداشت شد. پس از آزادي و حضور در صحنه سياسي ايران، طرفدار سياست انگليس شد و با تغيير سياست رژيم پهلوي به سمت آمريكا، وي نيز تغيير جهت داد. او در كشاكش انقلاب به انگليس پناهنده شد و در 1378 در آمريكا درگذشت.

-----------------------

1. ظهور و سقوط سلطنت پهلوي، مؤسسه مطالعات و پژوهشهاي سياسي، جلد دوم، ص 421.

/ 1