شهيد احمد مهري - وصیت نامه شهید احمد مهری نسخه متنی

شهيد احمد مهري

استان خراسان رضوي > شهرستان سبزوار

وصيت نامه

«طلبه شهيد: احمد مهري» بسم الله الواحد القهار، الذي لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفوا احد.

ربنا افرغ علينا صبرا و ثبت اقدامنا و انصرنا علي القوم الكافرين.

ربنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هديتنا وهب لنا من لدنك رحمه انك انت الوهاب.

اللهم ارزقنا توفيق الشهاده في سبيلك و احشرنا مع الحسين يوم الورود.

اي خداي كريم! بنده گنهكارت به ميهماني تو آمده؛ گر چه در دنيا كار خيري انجام نداده است.

چگونه قادرم تو را شكر كنم؟ چگونه مي‌توانم شكراين همه نعمت‌هاي بيكران تو را به جا آورم؟ محال است بنده‌اي بتواند شكر تمام نعمت‌هاي تو را به جا آورد، لكن شايد بتواند شكر قطره‌اي از اقيانوس بي‌كران رحمت تو را به جا آورد.

خدايا! تو را سپاس مي‌گويم كه مرا آفريدي و به من نيرويي دادي كه اگر بتوانم منيت‌‌هاي خود را از بين برم وهمه چيزم را براي تو خالص و مخلص گردانم، جزء بهترين بندگانت قرار مي‌دهي.

خدايا! تو را سپاس كه حبّ خاندان عصمت و طهارت و ولايت (را به من) عنايت كردي و مرا موفق كردي تا در زمره سربازان حضرت ولي‌عصر -عج‌الله‌تعالي‌فرجه- باشم و سپاس بيكران بر ايزد منان كه انقلاب اسلامي ايران را به رهبري فقيه و مرجع روشن‌ضمير، حضرت امام خميني به پيروزي رسانيد.

گر چه بنده حقير، كوچكتر از آنم كه مطلبي خدمت عزيزان و امت شهيدپرور عرضه بدارم؛ ولي چون به ديار عاشقان مي‌روم، چند كلمه‌اي با قلم شكسته خود مي‌نگارم.

با انقلابي كه در ايران به وجود آمد، تمام جهان‌خواران شرق و غرب به وحشت افتادند.

هر روز توطئه‌اي جديد توسط مزدورانشان در داخل وخارج بر پا مي‌كنند؛ ولي پيش از آن كه بتوانند دسيسه‌هاي شوم خود را پياده كنند، برسر خودشان فرود مي‌آيد.

و آنها كوچكتر از آنند كه بتوانند عظمت امام امت و فداكاراي امت شهيدپرور را درك كنند؛ چرا كه انقلاب ما نشأت گرفته از قيام امام حسين -عليه‌السلام- است و جوان‌ما همچون «علي اکبر»ها در بيشه‌ها مي‌غرند و مادران‌ما كه همچون زينب -سلام‌الله‌عليها- و بانوان كربلا، پيام خون شهدا را به دوش مي‌كشند.

انقلابي كه همه مستضعفان جهان را اميدوار و همه مستكبران دنيا را مأيوس كرد.

و اما وظيفه فرد فرد ما با هر شهيدي كه در جبهه نثار اسلام مي‌کنيم، سنگين‌تر مي‌شود و بايد با برخورداري از فرامين الهام‌بخش امام امت و ولايت فقيه، حضورمان را در جبهه‌ها بيشتر كنيم تا ضربه نهايي را بر پيكر پوسيده رژيم بعث وارد كنيم و حرف آخرمان را در جبهه‌ها بزنيم؛ چرا كه سرنوشت جنگ به دست رزمندگان اسلام رقم مي‌خورد و قبل از‌آن كه آمريكاي بتواند دست به اقداماتي ديگر در لبنان بزند، قدس عزيز و لبنان را از دست اشغالگران نجات دهيم و شرط آزادي قدس، آزادي كربلا است.

اميدواريم هر چه زودتر با كمك‌هاي بي‌دريغ مردم و دعاي خير امام امت و فرماندهي ولي عصر -عج‌الله‌تعالي‌فرجه- و به شهامت و شهادت عزيزانمان درجبهه‌‌ها به پيروزي كامل برسيم.

اما سخني چند با برادران طلاب و همكلاسانم: برادران عزيز و سروران گرامي! گر چه من احساس حقارت مي‌كنم كه با شما سخن بگويم؛ ولي چند نكته را متذكر مي‌شوم: 1.

در هنگام درس خواندن با جديت تمام فعاليت كنيد و طوري درس‌ بخوانيد كه در هر درسي بتوانيد صاحب‌نظر باشيد؛ اسلام در آينده احتياج به مبلغين و فقهاي زيادي دارد.

برادران! مسئوليت شما امروز تنها درايران نيست و مي‌توان گفت در ايران مسؤوليتي نداريد؛ چون كه مردم ايران خودشان انقلاب كردند و انقلاب را حفظ مي‌كنند و پشتيبان ولايت فقيه تا ظهور حضرتش هستند؛ مسئوليت مهم شما دركشورهايي است كه از اسلام هيچ اطلاعي ندارند.

شما سفيران انقلاب هستيد كه بايد پيام خون شهيدان را به آنها برسانيد و اگر بتوانيد مسلمانان جهان را آگاه كنيد، ديگر آمريكا و مزدورانش طاقت يك دقيقه ماندن را در بيت‌‌المقدس ندارند و سردمداران كاخ كرملين، فكر تجاوز به خاك افغانستان را نمي‌كنند و اين بر برادران طلاب است كه درس را با جديت تمام بخوانند و هنگام نبرد، همچون يك برادر بسيجي، اسلحه برادر شهيد خود را بردارند و پيشاپيش سربازان و سلحشوران، قلب دشمن را نشانه روند.

2.

گر چه همه شما آگاه به اين مطلب هستيد؛ ولي تا آنجا كه مي‌توانيد، روح تعبد و بندگي را در خود زنده‌تر كنيد و آن چنان تقوايي پيشه كنيد كه ياد «اباذر»ها را در حوزه زنده كنيد و خود مي‌دانيد كه درس بدون تقوا، درس خواندن براي آمريكا و شيطان است، اين دو بعد توأم با يكديگر هستند كه هر يك بدون ديگري لنگ است.

اگر تقوا نباشد، همان خواهد شد كه بعضي از شيطان‌صفتان بدان مبتلا شدند وبه قول اباذر حوزه كه مي‌فرمود: «از خدا بخواهيد تا عاقبت بخير شويد.

اين را از خدا بخواهيد ودعاي اللهم اجعل عاقبه امورنا خيرا را زمزمه كنيد».

3.

همكلاسان عزيز! گر چه من هم‌درس و هم‌بحث خوبي براي شما نبودم، از شما عاجزانه مي‌خواهم كه در دعاهاي نيمه‌شب‌، اين بنده گنهكار را از ياد نبريد و انتظار ديگرم اين است كه به خانواده شهدا- كه نمايندگان خدا در زمين هستند- سر بزنيد و بيشتر احساس مسئوليت كنيد كه اگر خانواده شهيدي را خوشحال كرديد، خداوند كريم را خوشحال كرده‌ايد.

سخني با خانواده عزيزم: پدرو مادر عزيز، سلام.

اميدوارم كه مرا حلال كنيد.

گر چه براي تحصيلاتم زحمات زيادي را متحمل شديد و نتوانستم زحمات شما را جبران كنم و فرزند خوبي براي شما باشم، اميدوارم كه خداوند به شما صبر جميل و اجر جزيل عنايت كند.

مادر عزيز! بايد براي خدا صبر كرد؛ مي‌دانم که دوست داشتي مرا داماد كني؛ ولي خداوند اين توفيق را به من داد كه در حجله‌گاه جبهه داماد شوم و اين انتظار هر فرد مسلماني است كه در بستر مرگ، حرام نگردد.

خداي را شاكر و سپاسگزارم كه نه اين توفيق را به من داد كه در بستر، بلكه در ديارعشق به شهادت برسم.

خانواده عزيز! انتظار دارم كه هيچ حزن و اندوهي به خود راه ندهيد و اگر گريه كرديد، به ياد عزيزان كربلا -كه پايمال سم ستوران شدند- و به ياد علي اكبر حسين و به ياد مظلوميت فاطمه زهرا -سلام‌الله‌عليها- اشك بريزيد و گريه كنيد.

ترتيبي اتخاذ كنيد كه برادران كوچكم بتواند درس دين را ادامه دهند.

در حق اين حقير از خداي رحيم طلب مغفرت كنيد.

والسلام علي من اتبع الهدي