بيانات مقام معظم رهبري در ديدار با ميهمانان شرکت کننده در اجلاس بين المللي وحدت

18 / 02 / 1383

بسم‏ اللّه‏ الرّحمن ‏الرّحيم

رهبر معظم انقلاب اسلامي صبح روز جمعه 18 ارديبهشت 83 در ديدار ميهمانان شرکت کننده در اجلاس وحدت ، با تاکيد بر لزوم وحدت امت اسلامي افزودند : امت اسلامي براي سربلندي خود و بر افراشتن پرچم اسلام و رهايي از مشکلات ، نيازمند وحدت است و اين مسئله بر همه ضرورتها و اولويت ها ترجيح دارد.

متن کامل بيانات مقام معظم رهبري چنين است:

بسم الله الرحمن الرحيم

امروز سالروز ولادت نبي مکرم اسلام حضرت محمد مصطفي (صلّي اللَّه عليه وآله) و همچنين سالروز ولادت مبارک حضرت امام جعفر صادق (عليه الصّلاة والسّلام) است. در واقع امروز براي امت اسلامي عيد بزرگي است.

اولاً اين مناسبت فرخنده را به امت بزرگ اسلامي، به ملت عزيز ايران و به حضار محترم اين مجلس - مخصوصاً به ميهمانان و برادران غيرايراني که در اين جلسه هستند - تبريک عرض ميکنم، ثانياً به تناسب تکريم و تجليل از شخصيت نبي مکرم اسلام، ما مسلمانها خيلي حرفها داريم که به يکديگر بگوييم و آنها را ميان خود به مطالعه و بررسي بگذاريم؛ چون پيغمبر اسلام معلم همه نيکي ها و معلم عدالت، انسانيت، معرفت، برادري و معلم رشد و تکامل و پيشرفت دائمي بشر تا انتهاي تاريخ بود. بشر کي ميتواند زماني را تصور کند که از اين درسهاي گرانبها بي نياز باشد؟ بشريت امروز هم مثل هميشه محتاج درس و تعليم پيغمبر اسلام است.

آنچه که من امروز در اين جمع نخبگان و برگزيدگان امت اسلام ميخواهم عرض کنم، مسأله وحدت و اتحاد بين مسلمانهاست. امروز دنياي اسلام و امت اسلامي با مصائب بزرگي مواجه است. درست است که بسياري از اين مصائب از درون دل خود ما مسلمانها برخاسته است؛ ما کوتاهي و تنبلي کرديم و با خودخواهي ها و دنياطلبي هاي خودمان راه امت اسلامي به سوي قله تکامل انساني را نپيموديم، که بايد برگرديم؛ بايد حرکت کنيم؛ بايد توبه کنيم؛ اما شکي نيست که در دورانهاي اخير تاريخ، بخش بسيار مهمي از اين عقب ماندگيها، مصيبت ها و مشکلات نيز ناشي از نظم باطل جهاني امروز و ديروز است. نظام جهاني، نظام اقتدارگرايي است؛ نظام تکيه بر زور است؛ نظام زندگي انسان نيست؛ نظام زندگي جنگلي است.

به وضع دنياي اسلام نگاه کنيد! ما سالها مسأله فلسطين را به عنوان زخم عميق پيکر اسلامي همواره به ياد خودمان مي آورديم، امروز عراق هم اضافه شده است! ببينيد که قدرتمندان با تکيه به زور چه مي کنند. همه حرفهاي غيرمنطقي و غلط را با اتکاء به زور و با اتکاء به منطق سلاح و قدرت سياسي و پولي به شکل حرف قابل دفاع و منطقي در دنيا مطرح و عمل مي کنند. جرائمي را که در عرف همه ملتهاي جهان جنايت و جرم است، علني انجام ميدهند و گاهي براي ظاهرسازي نامي هم روي آن ميگذارند، در حالي که ميدانند کسي آن را قبول نميکند؛ اما گاهي حتّي اسم و نقابي هم روي آن نمي گذارند. دولت غاصب صهيونيست صريحاً اعلام ميکند که من زبدگان فلسطيني را ترور ميکنم و دولت امريکا هم رسماً و علناً از او حمايت ميکند! اين وضع نظام امروز جهاني است.

تروريسم - که مبارزه با آن بهانه اي براي قدرتمداري و اعمال زور دولت مستکبر آمريکا شده است - صريحاً به عنوان يک کار مجاز و مشروع در زبان آنها و در عمل حکام صهيونيست تحقق پيدا ميکند، و همه هم با تکيه بر زور و قدرت سلاح. اشغال و تصرف نظامي عراق و تحقير و به ذلت کشاندن يک ملت با فرهنگ و بزرگ، جرم بين المللي است؛ اما آنها اين کار را صريحاً و تحت عناوين حقوق بشر و دفاع از دموکراسي و آزادي انجام دادند، که هيچکس هم در دنيا باور و قبول نميکند؛ چون رفتار اشغالگران در داخل عراق درست عکس اين موضوع را نشان ميدهد و پيداست که به حقوق انسانها و به حق مردم براي تعيين حکومت هيچ اعتنايي ندارند و براي آن هيچ ارزشي قائل نيستند؛ خودشان نصب ميکنند، خودشان حاکم معين ميکنند، خودشان قانون ميگذرانند و خودشان متخلف از قانون را بدون هيچگونه محاکمه اي مجازات ميکنند؛ آنهم مجازات کشتار. ببينيد در عراق چه ميگذرد! اين وضع امروز امت اسلامي است.

امت اسلامي تنها به اين جرم که چون در يک نقطه ثروتمند دنيا قرار گرفته است، چون گردش چرخ تمدن کنوني دنيا متوقف بر امکاناتي است که در اين نقطه از دنيا بوفور موجود است، مورد طمع و دستاندازي قدرتها قرار گرفته که در اين راه هرگونه جنايتي را براي خودشان مجاز ميشمارند؛ اين وضع امت اسلامي است! آيا امت اسلامي در مقابل اين دست اندازي قدرتمندانه نميتواند از خود دفاع کند؟ جواب اين است که چرا، ما ميتوانيم دفاع کنيم؛ ما ابزارهاي زيادي را براي دفاع از حق و موجوديت خود در اختيار داريم. ما جمعيت بزرگي هستيم؛ ما ثروت عظيمي داريم؛ ما انسانهاي برجسته و سرمايه اي معنوي اي داريم که به مردم ما قدرت ايستادگي در مقابل زورگويان را ميدهد؛ ما فرهنگ و تمدن باسابقه اي داريم که در دنيا کم نظير است؛ ما خيلي امکانات داريم، بنابراين بالقوه ميتوانيم دفاع کنيم. اما چرا دفاع نمي کنيم؟! چرا عملاً در ميدان، کاري از ما برنمي آيد؟ چون با هم متحد و يکي نيستيم؛ چون به بهانه هاي گوناگون ما را از هم جدا کرده اند. لشگر منظمِ عظيم و مجهزي به نام امت اسلامي را به گروه هايي که همّ و غمّشان مقابله و مبارزه با هم و ترسيدن از هم و تعرض به هم و پنجه زدن به صورت يکديگر است، تقسيم کرده اند. در اين شرايط، معلوم است که اين لشگر کارآيي نخواهد داشت.

امروز وقت آن رسيده است که دنياي اسلام بازنگري کند؛ بر روي مسأله وحدت بجد فکر کند. امروز تهديد آمريکا در اين منطقه متوجه يک کشور و دو کشور نيست؛ متوجه همه است. امروز تهديد سرمايه داران صهيونيست پشت سر دستگاه حاکمه آمريکا، به بلعيدن يک قسمت از منطقه ما اکتفا نمي کند؛ همه منطقه را ميخواهند ببلعند و امروز صريحاً هم اين حرف را ميگويند. «طرح خاورميانه بزرگ»، معنايي جز اين ندارد. از پنجاه و چند سال پيش که دولت غاصب صهيونيست تشکيل شد و از حدود صد سال پيش که اين فکر در مجامع غربي و اروپايي شکل گرفت، نيت همين بود که ميخواهند اين منطقه را ببلعند؛ ببرند؛ لازم دارند. مردم اين منطقه برايشان مهم نيستند؛ همه مورد تهديدند. وقتي همه مورد تهديدند، عاقلانه ترين راه اين است که همه به فکر بيفتند و دست ها را در دست هم بگذارند. توصيه و مطالبه جدي ما از دولتها و ملتهاي اسلامي اين است که روي اين مطلب فکر و کار کنيم، که زحمت و مقدماتي دارد؛ بايد مقدماتش تأمين شود. البته دشمن هم بيکار نمي ماند و از ابزارهاي قديمي تفرقه انگيز استفاده ميکند؛ از قوميت ها، مذهب و طايفه گري استفاده ميکند و موضوعاتي را که اسلام تأکيد کرده که عمده نشوند، آنها را عمده ميکند. اسلام تأکيد کرده است که قوميت ها، ملاک تشخيص و هويت نيستند؛ «انّ اکرمکم عنداللَّه اتقاکم». اسلام تأکيد کرده است که برادران مسلمان بايد با هم برادرانه رفتار کنند؛ نگفته است برادراني که سني اند يا شيعه اند يا فلان مذهب ديگر را دارند، بلکه گفته است که مسلمانان «انّما المؤمنون اخوة» هستند. هر کسي به اين کتاب و به اين قرآن و به اين دين و به اين قبله اعتقاد دارد، مؤمن است؛ اينها با هم برادرند؛ اسلام اين را به ما گفته است. اما ما خنجرها را پشت سر مخفي ميکنيم براي زدن به سينه برادران! در همه بخشها هم مقصريني هستند. جلوي اينها را بايد گرفت و با اينها بايد مقابله کرد. امروز امت اسلام براي حيات، سربلندي و نجات خود و براي برافراشتن پرچم اسلام، به وحدت احتياج دارد. کدام منطق است که در مقابل اين مسائل بتواند مقاومت کند، تا اختلاف ايجاد شود؟ وحدت بر همه ضرورتها و اولويتها ترجيح دارد و از آنها اولي تر و مقدمتر است. چرا ضرورت اتحاد بين مسلمانان را نميفهميم؟! بار سنگيني بر دوش ماست و اين برهه، برهه حساسي است. اگر دشمنان بتوانند با اِعمال قدرت اين منطقه را تصرف کنند، دنياي اسلام باز هم مثل دوران استعمار، صد سال ديگر عقب خواهد افتاد و صد سال ديگر فاصله امت اسلامي با دنياي مدرن و صنعتي بيشتر خواهد شد. ما بايد جوابش را بدهيم؛ امروز ما مسؤول هستيم؛ امروز دولتها، نخبگان، زبدگان، رجال فرهنگي و ديني مسؤولند؛ همه ما در مقابل وحدت دنياي اسلام مسؤوليم. امام بزرگوار ما (رضوان اللَّه تعالي عليه) از مهمترين حرفهايي که از قبل از پيروزي انقلاب تا آخرين دوران زمان زندگي خود بر زبان داشت و تأکيد ميکرد، وحدت امت اسلامي، اتحاد مسلمانها و بزرگ نکردنِ بهانه هاي کوچک بود، و ما امروز مي بينيم و ميفهميم که توصيه بسيار حکيمانه و بسيار درستي بوده است.

از خداوند متعال ميخواهيم که به برکت روح مطهر خاتم الانبياء و مجاهدات اين شخصيت بي نظير بشري؛ اين افضل اولاد آدم، و مجاهداتي که مسلمانان بزرگ کرده اند، و روح مطهر امام جعفر صادق (عليه الصّلاة والسّلام) و زحماتي که آن بزرگوار کشيدند، همه ما را از خواب غفلت بيدار کند؛ ما را به راه راست هدايت کند؛ به آنچه که وظيفه ماست، ما را هم آگاه و هم توانا کند و انشاءاللَّه شر دشمنان امت اسلام را به خودشان برگرداند.

والسلام عليکم و رحمه الله و برکاته