خداوندا! بر عليه قريش و ياورانشان از تو يارى مى خواهم، آنان رحمم را قطع كرده و حقم را ضايع ساختند، و بر دشمنى من در مورد حقى كه از آنان بدان سزاوارتر بودم اجتماع نمودند، و آنرا از من سلب كردند و گفتند: بعضى از حقوق را بايد گرفت و در بعضى از موارد بايد افراد را از رسيدن به حق منع نمود، پس با غمزدگى صبر مى كنم يا با تأسف مى ميرم.
اَللَّهُمَّ اِنّي اَسْتَعْديكَ عَلى قُرَيْشٍ، فَاِنَّهُمْ اَضْمَرُوا لِرَسُولِكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ ضُرُوباً مِنَ الشَّرِّ وَ الْغَدْرِ، فَعَجَزُوا عَنْها، وَ حُلْتُ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَها، فَكانَتِ الْوَجْبَةُ لي وَ الدَّائِرَةُ عَلىَّ.
اَللَّهُمَّ احْفَظْ حَسَناً وَ حُسَيْناً، وَ لاتُمَكِّنْ فَجَرَةَ قُرَيْشٍ مِنْهُما ما دُمْتُ حَيّاً، فَاِذا تَوَفَّيْتَني فَاَنْتَ الرَّقيبُ وَ اَنْتَ عَلى كُلِّ شَيْ ءٍ شَهيدٌ.