صحیفة الامام علی (ع)

جواد قیومی اصفهانی

نسخه متنی -صفحه : 546/ 152
نمايش فراداده

دعاى آن حضرت در شكايت ايشان از قومش، بعد از خيانت يكى از اصحابش

خدايا! من از آنان ملول شده ام پس مرا از آنان آسوده گردان، و بسوى خود بخوان، بدون آنكه ناتوان بوده و از ديدارت ملول باشم.

دعاؤه في شكواه من قومه قبل شهادته

عن ابن ابي رافع قال: سمعته يقول:

اَللَّهُمَّ اَرِحْني مِنْهُمْ، فَرَّقَ اللَّهُ بَيْني وَ بَيْنَكُمْ، اَبْدَلَنِيَ اللَّهُ بِهِمْ خَيْراً مِنْهُمْ وَ اَبْدَلَهُمْ شَرّاً مِنّي.

فما كان الاّ يومه، حتى قتل.