صحیفة الامام علی (ع)

جواد قیومی اصفهانی

نسخه متنی -صفحه : 546/ 388
نمايش فراداده

دعاؤه اذا احزنه أمر

اَللَّهُمَّ احْرُسْني بِعَيْنِكَ الَّتي لاتَنامُ، وَ اكْنُفْني بِرُكْنِكَ الَّذي لايُضامُ، وَ اغْفِرْلي بِقُدْرَتِكَ عَلَيَّ، رَبِّ لااَهْلِكُ وَ اَنْتَ الرَّجاءُ، اَللَّهُمَّ اَنْتَ اَعَزُّ وَ اَكْبَرُ مِمَّا اَخافُ وَ اَحْذَرُ، بِاللَّهِ اَسْتَفْتِحُ، وَ بِاللَّهِ اَسْتَنْجِحُ، وَ بِمُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ اَتَوَجَّهُ، يا كافِيَ اِبْراهيمَ نُمْرُودَ، وَ مُوسى فِرْعَوْنَ، اِكْفِني ما اَنَا فيهِ، اَللَّهُ اَللَّهُ رَبّي لااُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً.

حَسْبِيَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبينَ، حَسْبِيَ الْخالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقينَ، حَسْبِيَ الْمانِعُ مِنَ الْمَمْنُوعينَ، حَسْبِيَ مَنْ لَمْ يَزَلْ حَسْبي، حَسْبي مُذْ قَطُّ حَسْبي، اَللَّهُ لا اِلهَ اِلّا هُوَ، عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظيمِ.

دعاى آن حضرت هنگاميكه امرى ايشان را محزون مى كرد

خدايا! مرا حراست نما به چشمت كه خواب در آن راه ندارد، و مرا پناه ده به تكيه گاهت كه مورد تجاوز قرار نمى گيرد، و به قدرتت بر من مرا بيامرز، خدايا آنگاه كه تو اميدم باشى هلاك نمى شوم، خدايا تو گراميتر و بزرگتر از آنچه از آنها مى ترسم و حذر مى كنم مى باشى، بنام خدا آغاز كرد و بنامش طلب موفقيت مى كنم، و به محمد و پيامبر خدا - كه درود خدا بر او و خاندانش باد - روى مى آورم، اى آنكه ابراهيم را در مقابل نمرود و موسى را در مقابل فرعون كفايت كرد، اى خدا اى خدا اى پرودگارم شريكى براى تو قائل نمى شوم در آنچه هستم مرا كفايت فرما.

در ميان پرورندگان پروردگارم مرا كافى است، در ميان خلق كنندگان آفريدگارم مرا كافى است، و در ميان منع كنندگان خداوند منع كننده مرا كافى است، كسى برايم كافى است كه همواره مرا كفايت كرده، و همواره مرا كفايت مى كند، خدا، معبودى جز او نيست بر او توكل كرده و او پروردگار عرش بلند است.