شايسته است كه زائران محترم آستان مقدّس حضرت عبدالعظيم عليه السلام ، هنگامتشرّف به حرم مطهّر، بر آگاهى خويش از آن بزرگوار بيفزايند تا با زيارت مرقد پاكحضرتش حضور قلب و توجّه خاطرشان فزونى يابد و با اخلاص بيشترى قصدتقرّب الهى كنند و از عنايات ويژه پروردگار، بهره مند شوندبدين منظور، نگاهىهرچند گذرا بر زندگى سراسر معنوى آن بزرگوار خواهيم داشت.
نام گرامى اش عبدالعظيم و كنيه اش ابوالقاسم استپدر گران قدرش عبدالله نامداشت كه از فرزندان على بن حسن بن زيد بن حسن بن على بن ابى طالب عليه السلام به شمارمى آمداينك به معرّفى نياكان عبدالله خواهيم پرداخت.
پدر بزرگوار عبدالله، على، از پارسايان و عابدان روزگار خويش بوداو در سال 144ق همراه نوزده تن از عموزادگانش، كه سادات بنى الحسن عليه السلام خوانده مى شدند، بهجرم حقگويى و جهاد در راه خدا دستگير گرديد.
هنگامى كه دستگيرشدگان كنار درِ حرم پاك پيامبر اكرم در مدينه دربند و آمادهروانه شدن به زندان بودند، امام صادق عليه السلام از حرم بيرون آمد و در حالى كه سرشك از