ماه فرو ماند از جمال محمد
قدر فلك را كمال و منزلتى نيست
وعده ديدار هر كسى به قيامت
آدم و نوح و خليل و موسى و عيسى
عرصه گيتى مجال همت او نيست
آن همه پيرايه بسته جنت و فردوس
همچو زمين خواهد آسمان كه بيفتد
شمس و قمر در زمين حشر نتابد
شايد اگر آفتاب و ماه نتابد
چشم مرا تاب خواب ديد جمالش
((سعدى)) اگر عاشقى كنى و جوانى
عشق محمد بس است و آل محمد