نام مقدس او همانطورى كه مبسوطا خواهد آمد (زيد) است كه پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) قبل از ميلاد او، اين نام را برايش انتخاب كرد. لقب هاى او عبارتند از:
1 - (شهيد) كه در بعضى روايات او را با اين لقب ياد كرده اند.
2 - ( حليف القرآن ) يعنى هميپيمان قرآن . بخاطر ممارست و ارتباط فراوان او با كتاب خدا اين لقب براى او يادگار مانده است .
3 - ( زيدالازياد) كنايه از مقام والا و عظمت و شخصيت بى نظير او نسبت به همنام هاى او (مانند: زيد بن حارثه ، زيد بن ارقم ، زيد بن حسن ،...) مى باشد.(15)
كنيه او (ابوالحسين ) است به خاطر اينكه يكى از فرزندان رشيد او به نام حسين بود، بنابراين او را به اين كنيه مى خوانند.(16)
بزرگان صدر اسلام و نيز در زمان ائمه (عليهم السلام ) مسلمين روى نگين انگشتر خود جمله و مطلبى را حك مى كردند كه در واقع اين به حساب شعار فكرى و تجلى روحى شخص گذاشته مى شد.
زيد كه مظهر جميع صفات عاليه بود، دو صفت از بهترين صفات كماليه را كه عبارت از (صبر) و (راستگوئى ) مى باشد شعار خويش قرار داد و نگين انگشتر خود را با آن زينت داده بود و آن دو جمله ( اصبر تؤ جر - اءصدق تنجح ) يعنى (شكيبا باش تا به پاداش آن برسى ) و (راستگو باش تا نجات يابى ) نقش خاتم (زيد) فرزند انقلابى امام سجاد (عليه السلام ) بود.(17)