درختي را اگر آب ندهند، برگهايش ميافتد و افسرده مي شود وقتي به آن آب دادند، برگهايش راست مي ايستد. انسان نا اميد مانند يك درخت پژمرده است، اما وقتي كه اميدوار مي شود مانند درختي است كه تازه آن را آب داده اند و سرشار از نشاط مي شود، فرد وقتي احساس كرد كه توان كارو زندگي و برخورد با مشكلات را دارد جرأت پيدا مي كند كه به سراغ مشكلات برود. انسان گاهي از شنيدن مشكلات سرش به درد مي آيد. و گاهي آنچنان مشتاق رويارويي با مشكلات است كه دلش مي خواهد به او بگويند بيا و اين مشكل را حل كن. گاهي انسان از حل مشكلات خودش عاجز است ولي گاهي اوقات علاوه بر اينكه مشكل خودش را حل كرده است دستش براي حل مشكلات ديگران نيز باز است و مي خواهد كه يك نفر به او بگويد مشكل مرا حل كن. آدمهايي كه مشكلات ديگران را حل مي كنند، كمتر گرفتار اعتياد و اين گونه مسائل مي شوند. بچه را نيز بايد به نوعي تربيت كرد كه وقتي بزرگ شد نه تنها بتواند مشكل خودش را حل نمايد بلكه يك مقدار وقت را هم براي حل مشكلات ديگران صرف كند.
حائري شيرازي ـ تمثيلات ج 1