ميگويند: مسجدي ميساختند، بهلول سر رسيد و پرسيد: چه ميكنيد؟
گفتند: مسجد ميسازيم.
گفت: براي چه، پاسخ دادند: براي چه ندارد، براي رضاي خدا.
بهلول خواست ميزان اخلاص بانيان خير را به خودشان بفهماند، محرمانه سفارش داد سنگي تراشيدند و روي آن نوشتند «مسجد بهلول»، شبانه آن را بالاي سر در مسجد نصب كرد.
سازندگان مسجد روز بعد آمدند و ديدند بالاي در مسجد نوشته شده است «مسجد بهلول». ناراحت شدند؛ بهلول را پيدا كرده به باد كتك گرفتند كه زحمات ديگران را به نام خودت قلمداد ميكني؟!
بهلول گفت: مگر شما نگفتيد كه مسجد را براي خدا ساخته ايم؟ فرضاً مردم اشتباه كنند وگمان كنند كه من مسجد را ساخته ام، خدا كه اشتباه نميكند.[1]
[1] . شهيد مرتضي مطهري، عدل الهي، مجموعه آثار،ج 1، ص 303