از نظر اديان الهي همه مسائل تربيت در يك كلمه به نام«سعادت» خلاصه ميشود و تمام فاسد شدنها و منحرف شدنها هم در يك كلمه به نام«شقاوت» خلاصه مي شود. سعادت و ساخته شدن و موفقيت انسان در عشق به «خدا»ست و شقاوت انسان در عشق به «خود» ميباشد. اصولاً انسان بدون عشق نميتواند باشد، يا عشق به خود دارد و يا عشق به خدا، آبي كه در ليوان است، هر اندازه كه از سر ليوان خالي كنيم، جاي آن را هوا پر ميكند، شما نمي توانيد ليواني داشته باشيد كه در اين شرايط نه آب در آن باشد و نه هوا، حتماً يا يك مايع و چيزي در ليوان است. يا اگر آن مايع يا آن چيز خالي شود، جاي آن را هوا پر ميكند.
حائري شيرازي ـ تمثيلات ج 1