ابن جوزي يكي از خطباي معروف زمان خودش بود، رفته بود بالاي منبري كه سه پله داشت، براي مردم صحبت مي‌كرد.
زني از پايين منبر بلند شد و مسأله اي از او پرسيد:
ابن جوزي گفت: نمي‌دانم.
زن گفت:تو كه نمي داني پس چرا سه پله از ديگران بالاترنشسته اي؟
جواب داد: اين سه پله را كه من بالاتر نشسته ام به آن اندازه اي است كه من مي‌دانم و شما نمي‌دانيد، بنابراين به اندازه‌ي معلوماتم بالا رفته ام و اگر به اندازه‌ي مجهولاتم مي‌خواستم بالا بروم، لازم بود كه يك منبري درست كنم كه تا فلك الافلاك بالا مي‌رفت.[1]
[1] . شهيد مرتضي مطهري،سيره نبوي، ص 114.