مسيحيت

سيد محمد اديب آل على؛ ويراستاران: محمدجواد شریفی، حمیده انصاری

نسخه متنی -صفحه : 93/ 76
نمايش فراداده

مخالفت علماى مسيحى با آموزه ى تثليث

هر از چند گاهى برخى افراد و گروه هاى مسيحى به آموزه ى تثليث اعتراض مى كنند و يا تفسيرهاى متفاوت با آن چه ديدگاه رسمى مسيحيت است ابراز مى دارند:

از جمله ى اين جماعات معترض، فرقه اى به نام «اونيتاريانيزم» بود. پيشواى اين جماعت شخصى اسپانيايى به نام «ميكائيل سروتوس» بود كه او را در شهر ژنو، كه مركز فرقه ى كالونى بود به جزاى كفر و الحاد، زنده سوزاندند. وى ملاحظه كرد كه پس از مطالعه ى دقيق صحف عهد جديد، مسئله ى تثليث، كه برحسب اعتقادنامه ى نيقيه، براى عموم مردم مسيحى امرى مسجّل شده بود، در آن صحف وجود ندارد و معتقد شد كه اين عقيده، كفر محض و باطل است. پس رساله اى به نام «درباره ى خطاهاى تثليث» در سال 1531 م منتشر ساخت.[1]

پرسش : مسيحيان معتقدند مرگ عيسى(عليه السلام) كفاره ى گناه ذاتى انسان است. اين اعتقاد به چه معناست; آيا چنين اعتقادى از نظر اسلام پذيرفتنى است؟

پاسخ : مسيحيان در مورد رستگارى انسان سه مرحله قايل شده اند:

1. انسان قبل از هبوط آدم;

2. انسان بعد از هبوط و قبل از صليب;

3. انسان بعد از صليب.

[1]. جان بى ناس، تاريخ جامع اديان، ص 681.