سلمان گويد: عده‌اي از ما در محضر رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ نشسته بوديم كه علي بن ابيطالب ـ عليه السلام ـ آمد. پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ مشتي سنگ ريزه به او داد. هنوز آنها در دست علي 7 قرار نگرفته بودند كه به سخن آمدند و مي‌گفتند: لا اله الا الله، محمد رسول‌الله، رضيت بالله ربا و بمحمد نبيا و بعلي بن ابيطالب وليا(خدائي جز خداي يگانه نيست، محمد فرستاده خداست. راضي شدم كه خداوند پرودگار من و محمد پيامبر و علي بن ابيطالب مولي و سرور من باشد.)
آنگاه پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود:
هر كسي از شما كه راضي به خدا و ولايت علي بن ابيطالب باشد از ترس خدا و عقاب او در امان است.[1]
[1] . بحارالانوار، ج 41، ص 351.