فاطمه ـ سلام الله عليها ـ به نماز و عبادت مشغول بود كه فرزندش در گهواره به گريه آمد. ناگهان مشاهده شد كه مهد آن به حركت در آمد و او فرشته‌اي بود كه گهواره را حركت مي‌داد.[1]
روزي امام علي ـ عليه السلام ـ به فاطمه ـ سلام الله عليها ـ گفت: غذائي در منزل وجود دارد تا مرا به آن تغذيه كني؟ فاطمه ـ سلام الله عليها ـ جواب داد: خير. امام ـ عليه السلام ـ از منزل بيرون رفت و يك دينار قرض كرد تا با آن نيازهاي خود را خريداري كند. مقداد را ديد كه در تلاش است و خانواده‌اش در منزل گرسنه بسر مي‌برند. ديناري را كه به قرض گرفته بود به مقداد داد و به مسجد رفت و نماز ظهر و عصر را با رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ بجا آورد. آنگاه پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ دست علي ـ عليه السلام ـ را گرفت و بسوي فاطمه ـ سلام الله عليها ـ حركت كردند در حالي كه او در مصلاي خود نماز مي‌گذارد و در پشت سر او ظرف بزرگي بود كه غذا در آن مي‌جوشيد.
وقتي فاطمه ـ سلام الله عليها ـ صداي پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ را شنيد بيرون آمد و بر او سلام كرد در حالي كه عزيزترين فرد نزد رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ بود. پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ نيز جواب سلام او را داد و دست بر سر او كشيد و گفت: براي ما غذا بياور. فاطمه ـ سلام الله عليها ـ ظرف غذا را در جلوي او گذارد. پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ سؤال كرد: فاطمه اين غذا را از كجا آوردي؟ غذائي كه من رنگ آن را نديده بودم و بوي آن را استشمام نكرده و از آن پاكيزه‌تر نخورده بودم.
امام علي ـ عليه السلام ـ گويد: آنگاه پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ كف دست خود را روي كتف من گذارد و گفت: اين غذا بجاي آن ديناري كه به مقداد دادي. خداوند هر كس را بخواهد بدون حساب روزي مي‌دهد.[2]
[1] . مناقب، ج 2، ص 98. [2] . بحارالانوار، ج 43، ص 29.