شيخ حسين نجفي تبريزي در سال 1204 هجري قمري به حج مشرف شد، در راه بازگشت به شام رفت، اهل شام از او به گرمي پذيرايي كردند. يكي از آنان روزي به او گفت: اهل عراق ميوه را قبل از غذا ميل مي‌كنند ولي ما ـ اهل شام ـ پس از غذا ميوه مي‌خورديم شما چه دستوري مي‌دهيد؟
شيخ فرمود: اگر مسأله مورد اختلاف است ما عمل به احتياط مي‌كنيم، هم قبل از غذا و هم بعد از آن ميوه مي‌خوريم![1]
[1] . مجله پاسدار اسلام، شماره 93، ص 39.