در سال 1302 كه رضاخان نخست وزير شده بود، نصرت الدوله وزارت دارايي را به عهده داشت. او در يكي از روزها كه بودجه مملكت را در مجلس مطرح كرده بود بعدازظهر همان روز به منزل مدرس آمد و از آقا خواست تا با لايحه او مخالفت نكند.
مدرس گفت: شاهزاده! بلند شو آب غليان را عوض كن.
نصرت الدوله برخاست و آب غليان را عوض كرد ولي غليان را پر از آب كرد، مدرس با لبخند گفت:
تو آب غليان را نمي‌تواني عوض كني مي‌خواهي بودجة مملكت را تنظيم كني![1]
[1] . داستانهاي مدرس، ص 176.