آية الكرسى يكى از آيه هاى با عظمت خداوند مى باشد، چنانچه اباذر از پيامبر اسلام (صلى الله عليه و آله ) سوال كرد و گفت : يا رسول الله ! خدا كدام آيه را بر تو نازل نمود كه از همه آيات ديگر عظمتش بيشتر باشد؟ آن حضرت فرمود: آية الكرسى . بعد فرمود: هر كس آن را قرائت نمايد برات آزادى از جهنم را به دستش مى دهند.(290)
موسى بن جعفر (عليه السلام ) در اين باره فرمود:
يكى از پدرانم شنيد كه شخصى آية الكرسى را قرائت نمود، فرمود:
به به آية الكرسى نازل شد، در حالى كه برائت از آتش است .(291)
آية الكرسى ، باعث شفاى دردهاى جسم انسان است . در اين باره روايتى از معصومين (عليهم السلام ) وارد شده است .
امام باقر (عليه السلام ) فرمود: هر كس آية الكرسى را يك مرتبه قرائت كند از او هزار مكروه و بلا در دنيا، و هزار مكروه در آخرت ، از او برطرف شود كه آسانترين بلاى دنيايى فقر و آسانترين بلاى آخرت ، عذاب قبر مى باشد.(292)
در حديث آمده است كه اميرالمؤ منين (عليه السلام ) فرمود: هر كدام از شما، چشم درد پيدا كرد، بايد آية الكرسى را قرائت نمايد؛ زيرا آن ، چشم را شفا مى دهد - انشاء الله - .(293)
امام رضا (عليه السلام ) درباره شفاى چشم و زياد شدن نور آن فرمود: چند چيز نور چشم را زياد مى كند، سوره مباركه حمد و سوره هاى الناس و فلق و آية الكرسى .(294)
و رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) درباره كسانى كه صفرا (زرد آب ) دارند به على (عليه السلام ) فرمود: يا على ! هر كس صفرا داشته باشد، بايد آية الكرسى را بر ظرفى نوشته و بعد داخل آن ظرف آب بريزد و آن را بياشامد، كه به اذن خدا از آن درد و ناراحتى نجات پيدا كند.(295)
در حديث ديگرى آمده است : شخصى پيش اميرالمؤ منين آمد و عرض كرد:
در اندرون من صفرا پيدا شده است ، آيا امكان دارد كه شفا پيدا كنم ؟
حضرت فرمود: بلى ، بدون خرج كردن درهم و دينارى ، شفا پيدا مى كنى ، اگر آية الكرسى را بر شكم خود (بر ظرفى ) بنويسى و آب بر روى آن بريزى و بعد آن را بياشامى ، به اذن خدا شفا پيدا مى كنى . آن شخص به دستور حضرت على (عليه السلام ) عمل كرد و شفا حاصل نمود.(296)
آرى ، در قرائت آية الكرسى ، شفاى دردها بخصوص شفاى چشم نهفته است و موجب زياد شدن نور آن مى شود، لذا ما نبايد از قرائت آن غافل بمانيم .
نه تنها تلاوت آية الكرسى شفاى درد چشم است ، بلكه نظر كردن به عبارت هاى قرآن هم ، شفاى درد چشم و باعث زياد شدن نور آن مى باشد به حديث ذيل كه سلسله روايت از حضرت رسول (صلى الله عليه و آله ) نقل شده ، توجه فرمايد. على بن خلف مى گويد: شخصى به محمد بن حميد رازى از درد چشم شكايت كرد.
در جوابش گفت :
اى فلانى ! زياد در قرآن نظر كن ، زيرا من هم ، مانند تو به درد چشم مبتلا شده بودم ، به حريز بن عبدالله از آن شكايت نمودم . گفت : زياد در قرآن نظر كن ، زيرا من هم به همين درد گرفتار شده بودم ، به اعمش شكايت كردم . گفت : زياد در قرآن نظر نما و (آن را تلاوت كن ؛ زيرا من هم روزى چشمم درد گرفته شكايت پيش عبدالله بن مسعود بردم .
گفت : اعمش قرآن را زياد از روى عبارات آن تلاوت كن . زيرا زمانى من هم به درد چشم مبتلا شدم . رفتم به حضور پيامبر اسلام (صلى الله عليه و آله ) و از آن درد شكايت نمودم . آن حضرت فرمود: اى ابن مسعود! زياد با چشمان خود نظر به قرآن نما؛ زيرا موقعى كه چشم من به اين درد گرفتار شد، به جبرئيل شكايت كردم . او در جوابم گفت : يا رسول الله ! به قرآن و كلمات و عبارات آن زياد نگاه كن و آن را تلاوت نما.(297)