(مسأله 711): اگر در اثر عارض شدن جنابت يا حيض يا نفاس يا حدث أصغر يا... طواف را قطع كند بايد پس از رفع عذر و تحصيل طهارت، طواف خود را بجا آورد و حكم آن در شرائط طواف بيان گرديد.
(مسأله 712): هر گاه كسى بدون عذر، طواف مستحبى را قطع كند مانعى ندارد.
(مسأله 713): اگر كسى از روى احتياط طواف واجب خود را قطع نمايد نمىتواند بدون فاصله، طواف ديگرى را شروع كند مگر أين كه به قصد قربت مطلقه بأشد.
(مسأله 714): هر گاه پس از تمامى طواف و تجاوز از محل، شك نمايد كه طواف را هفت شوط يا كمتر يا بيشتر بجا آورده، اعتناء به شك ننموده و طوافش صحيح است (مثل أين كه بعد از شروع به نماز طواف، چنين شكى حاصل شود).
(مسأله 715): اگر كسى پس از اتمام طواف، يقين داشته بأشد كه هفت شوط بجا آورده ولى شك كند كه شوط آخري هفتم يا هشتم بود اعتناء به شك ننموده و طوافش صحيح است.
(مسأله 716): هر گاه بين شش و هفت، يا پنج و شش، و هم چنين عددهاى قبل شك نمايد طوافش باطل است.
(مسأله 717): اگر بين شش و هشت شك كند و نداند شوط آخري كدام يك از آن دو است طوافش باطل خواهد بود.