مناسك حج (فارسي)

محمد روحانی

نسخه متنی -صفحه : 327/ 191
نمايش فراداده

هنگامى كه بمحاذى مناره دوم رسيد بگويد:

يا ذا المن والفضل والكرم والنعماء والجود اغفر لي ذنوبي إنه لا يغفر الذنوب إلا أنت.

چون به مروه رسيد همان دعائي را كه در صفا خوانده بود در مروه نيز بخواند و سپس بگويد:

اللهم يا من أمر بالعفو يا من يحب العفو يا من يعطي على العفو يا من يعفو على العفو يا رب العفو، العفو العفو العفو.

پنجم تقصير

(مسأله 806): واجب است پس از سعى، مقداري از ناخن يا موى سر يا ريش خود را بگيرد و اگر چند موئى از سر يا ريش خود بكند كافى نيست.

(مسأله 807): در تقصير مو، مباشرت شرط نيست بلكه ديگرى نيز مىتواند أو را تقصير كند.

(مسأله 808): اگر مرد نامحرم مقداري از موى سر زن نامحرم را بعنوان تقصير قيچى نمايد در كفايت آن از تقصير اشكال است.

(مسأله 809): لازم نيست تقصير در مروه انجام گيرد بلكه مىتواند در بين رآه يا منزل يا جاى ديگر نيز تقصير نمايد.

(مسأله 810): بيرون آمدن از احرام عمره تمتع، بايد به تقصير بأشد و اگر بجاى تقصير، بخواهد سر خود را بتراشد كفايت نمىكند بلكه سر تراشيدن حرام است و اگر كسى از روى علم و عمد سر خود را بتراشد بايد يك گوسفند كفاره بدهد و بنابر احتياط أين حكم حتى در صورت جهل نيز جارى است.

(مسأله 811): تقصير از عبادات است و بايد با نيت پاك و قصد قربت براى أطاعت پروردگار متعال انجام گيرد.

(مسأله 812): تقصير بايد پس از سعى انجام گيرد و اگر كسى عمدا پيش از سعى، تقصير نمايد كار حرامى را مرتكب شده و بايد كفاره بپردازد.