(مسأله 825): پس از گفتن تلبيه تمامى چيزهائى كه در محرمات احرام عمره تمتع بيان گرديد در أين احرام نيز حرام مىشود و آنچه كفاره داشت در أين احرام نيز كفاره دارد.
(مسأله 826): وقت احرام در صورتي تنگ مىشود كه تأخيرش موجب نرسيدن به مقدار ركن وقوف عرفات شود.
(مسأله 827): كسى كه احرام حج را از روى علم و عمد ترك كند لازم است تدارك نمايد و چنانچه پيش از مقدار ركن وقوف عرفات، متمكن از تدارك نشود حج وى باطل بوده و لازم است سال بعد اعاده نمايد.
(مسأله 828): كسى كه احرام حج را از روى فراموشى يا جهل به حكم ترك نموده و از مكة معظمه بيرون رفت لازم است هر وقت متوجه شد به مكة معظمه برگردد (هر چند از عرفات بأشد) و از مكة معظمه احرام ببندد.
(مسأله 829): اگر كسى پس از وقوف عرفات متوجه گرديد كه احرام نه بسته، بايد در همان جا احرام ببندد (هر چند متمكن از بازگشت به مكة معظمه بأشد).
(مسأله 830): اگر كسى احرام را فراموش نمود و پس از اتمام اعمال حج، متوجه گرديد حج وى صحيح است.
(مسأله 831): أحوط آنست كه پس از احرام حج و پيش از رفتن به عرفات، طواف مستحبى ننمايد و چنانچه طواف نمود بنابر احتياط، تلبيه را تكرار نمايد.
(مسأله 832): افرادى كه در مكة معظمه احرام بسته اند تا در مكة معظمه قديم هستند مىتوانند زير سايه بروند.