شك در قرباني

(مسأله 916): اگر كسى پس از قرباني شك كند كه آيا قرباني داراى شرايط لازمه بوده يا نه، توجهى به شك خود نكند و مجزى است.

(مسأله 917): اگر پس از قرباني نداند در چه مكاني قرباني نموده و شك كند كه آيا در منى قرباني كرده يا در جاى ديگر، اعتناء به شك خود ننمايد.

(مسأله 918): هر گاه كسى شك كند كه آيا قرباني كرده يا نه، در أين صورت: اگر شك پس از حلق و تقصير بأشد اعتناء نكند و اگر پيش از آن بأشد بايد آن را انجام دهد.

(مسأله 919): هر گاه شك در لاغرى قرباني داشته و آن را با قصد قربت و جهت فرمانبردارى و أطاعت خداوند متعال، قرباني نمايد، سپس معلوم شود چاق بوده، كفايت مىكند.

(مسأله 920): اگر پس از ذبح، احتمال دهد قرباني را كه ذبح نموده سالم نبوده، اعتناء نكند.

چند مسأله

(مسأله 921): هر گاه كسى قرباني خود را گم كند واجب است گوسفند ديگرى خريده و ذبح نمايد و اگر أولى را پيش از ذبح دومى پيدا نمود، بنابر احتياط أولى را ذبح كند و نسبت به دومى نيز مختار است و أحوط و أولى أين است كه أو را نيز ذبح نمايد و چنانچه أولى را پس از ذبح دومى پيدا كرد بنابر احتياط آن را نيز ذبح كند.