ازدواج نكردن، و نيز با وجود استطاعت مالي و جسمي، بچّه‌دار نشدن، در مرام يهود گناه شمرده ميشود. تنها جائي از جهان كه كنترل زاد و ولد، و شعارهاي «فرزند كمتر، زندگي بهتر» تحقّق نمي‌يابد و نخواهد يافت، اسرائيل است.
اساساً پذيرفته شده كه هرعائله بايستي‌حدّاقل چهار بچّه داشته باشد. ميزان حقّ اولاد پرداختي به كارمندان زياد است و بچّه زياد موجب كاهش انواع و اقسام مالياتها ميشود. حتّي كارمندان بازنشسته‌اي كه داراي فرزند بيشتري هستند، حقوق بازنشستگي بيشتري مي‌گيرند.
بنا به عقائد مذهبي، ازدواج باعث تسلسل نسل بني اسرائيل و مانع محو آنها ميشود.
قبل از مراسم نكاح، دختر و پسري كه براي ازدواج با هم نامزد شده‌اند، به ملاقات خاخامي كه مسؤوليّت جاري نمودن عقد آنها را بعهده گرفته است مي‌روند. قبل از هر چيز خاخام، اساس دين يهود و اهمّيّت زندگي زناشوئي را در اجتماع يهودي به آنان يادآور مي‌گردد، و از آنها براي حفظ آداب واصول ديني، واجراي كلّيّه وظائف محوّله قول ميگيرد.
در مورد ازدواج مسؤوليّت خاخام‌ها نامحدود است. خاخام به تشخيص خودش، قادراست ازدواجهاي نامناسب وناهماهنگ را بهم بزند، و از انجام آن جلوگيري كند.
خاخام، پس از استماع سخنان شهود و آشنايان، و پس از اطمينان از صحّت گفته‌هاي آنان، صيغه عقد را جاري نموده، زوجين را تبريك گفته، دعاي مناسب را ميخواند.» [102]