بر عهده حكومت اسلام است كه راه تزويج را به روي مردم باز كند؛ و مشكلات دختر و پسر و زن ومرد را در اين امر از ميان بردارد؛ تا با برنامه‌هاي صحيح، دختران و پسران در ابتداي بلوغ بتوانند ازدواج كنند و اولاد بياورند، و در عين حال‌به تحصيل علوم لازمه نيز بپردازند، بطوري كه ازدواج ابداً مانع پيشرفت و ترقّي نباشد، و داشتن اولاد يك أمر طبيعي و معمولي و قابل سازش با صنعت و فنّ و حرفه و علم به شمار آيد.
در حكومت اسلام مرداني كه در معركه جنگ و جهاد به درجه شهادت مي‌رسند، بايد براي ازدواج زنان آنها برنامه درست تنظيم گردد كه پس از انقضاي عِدّه فوراً شوهر كنند و بي‌سرپرست نگردند و بدون شوهر نمانند؛ و نيز اولاد متعدّد بياورند تا به زودي محلّ خالي مجاهدين پر گردد.
ميل جنسي از غرائز است؛ بهيچوجه نمي‌توان جلوي آن را گرفت. غاية‌الامر بايد از راه صحيح و نكاح مشروع به عمل آيد، و گرنه خداي ناكرده عواقب ناپسندي را به دنبال مي‌آورد، و دختر جواني كه شوهرش شهيد شده است يا بايد تحمّل رنج نمايد و زندگي عسرت بار خود را با ميل به ازدواج، بدون ازدواج بگذراند، و يا خواهي نخواهي با گرفتن رفيق پنهاني (اتِّخاذِ أَخْدَان) راهي را بر خلاف شرع بپيمايد.
طبق گزارش بعضي از محاكم عدليّه و اداره آمار، امروزه در ايران چهارميليون و هفتصد هزار زن بدون شوهر وجود دارد. بايد به حال اين معصومان فكري كنند، و با بهترين وجهي برنامه ازدواج آنها را تنظيم نمايند. تا مانند اداره بسيج و سپاه و رسيدگي از جهت امور مالي به خانواده‌هاي شهدا، اداره‌اي مستقلّ و عظيم و مهمّ جهت ازدواج آنها بدون زحمت و موانع خارجي، و بدون برخورد با مشكلاتي فراهم گردد.