* طبق برآوردهاي مختلف، جمعيّت جهان در آغاز دوره مسيحيّت سيصد ميليون نفر بود كه 6/1 آن يعني پنجاه ميليون نفر در ايران سكونت داشته‌اند.
* بنا به علل مختلف هيچگاه آمارهاي جمعيّتي اعلام شده كشور كاملاً مطابق با واقع نبوده و اختلاف چشمگير داده‌هاي آماري در دوره‌هاي مختلف از اعتبار اين آمار مي‌كاهد.
* عواملي از قبيل جنگهاي ويرانگر، بلاياي طبيعي و تجزيه، جمعيّت كشور ما را در دوره‌هائي از تاريخ شديداً كاهش داد تا حدّي كه آمار جمعيّت كشور را مقارن سال 1179 هجري شمسي بين 5 تا 6 ميليون نفر ذكر كرده‌اند .
* گرچه قانون قطع امتيازات دولتي براي فرزندان چهارم به بعد به عنوان اقدام بازدارنده‌اي در جهت كنترل جمعيّت تصويب شد، ولي در عمل بيش از آنكه بر روي آمار مواليد تأثير بگذارد، نگراني عمومي و احساس ناامني اقتصادي در جامعه بوجود آورده‌است.
* در دوران گذشته در كشور ما از سياستهاي تنبيهي براي كنترل جمعيّت استفاده نمي‌شد ؛ قانون قطع امتيازات دولتي براي فرزندان چهارم به بعد، اوّلين اقدام خشن رسمي در اين مورد است.
* با وجود آنكه آمار مواليد در روستاها بيشتر است، جمعيّت شهرها بسيار فراوانتر است و تراكم شديد جمعيّتي، شهرهاي بزرگي همچون تهران را تحت فشار قرار داده است در حالي كه روستاهاي بسياري بطور روزافزون از جمعيّت خالي مي‌شوند.