بکربن صالح از ياران امام رضا عليهالسلام و امام جواد عليهالسلام ميگويد: دامادم در نامهاى به ابوجعفر نوشت: پدرى دارم که عقيده فاسدى داشته و با اهلبيت پيامبر دشمنى ميورزد. او با من هم بدرفتارى کرده و مرا آزار و اذيت ميدهد. اى مولاى من! نخست از تو ميخواهم براى توفيق من دعا کنى، و دوم اينکه نظر مبارک شما را در مورد پدرم بدانم؟ آيا عليه او افشاگرى کرده و فساد عقيده او را به ديگران بگويم، يا اين که با او مدارا کنم؟ امام جواد عليهالسلام در جواب نامه فرمودند: «شرح حال تو را فهميدم. انشاءاللّه از دعا کردن در حق تو غفلت نميکنم. بدان که مدارا کردن با پدرت براى تو بهتر است؛ زيرا بعد از هر مشکلى، گشايشى است. صبر و حوصله داشته باش که عافيت و خير و پيروزى مخصوص پرهيزکاران است». بکر بن صالح ميگويد: «طولى نکشيد که خداوند قلب پدر دامادم را دگرگون کرد و از مخالفت با فرزند خويش و اهلبيت پيامبر دست برداشت».
منبع:سايت حوزه