ابوجعفر خثعمى - كه يكى از اصحاب امام جعفر صادق عليه السلام است حكايت كرد:
روزى حضرت صادق عليه السلام كيسه اى كه مقدار پنجاه دينار پول در آن بود، تحويل من داد و فرمود:
اينها را تحويل فلان سيّد بنى هاشم بده و به او نگو توسّط چه كسى ارسال شده است .
خثعمى گويد: هنگامى كه نزد آن شخص تهيدست رسيدم و كيسه پول را تحويل او دادم ، پرسيد: اين پول از طرف چه كسى براى من فرستاده شده است ؟!
و سپس گفت : خداوند جزاى خيرش دهد. صاحب اين كيسه ، هر چند وقت يك بار، مقدار پولى را براى ما مى فرستد و ما زندگى خود را با آن تامين و سپرى مى كنيم ؛ و ليكن جعفر صادق با آن همه ثروتى كه دارد، توجّهى به ندارد و چيزى براى ما نمى فرستد، و هرگز به ياد ما فقرا نيست .(1)
(معناى داشتن اخلاص و رياكار نبودن همين است ، كه انسان نزد خداوند شناخته شود، نه اين كه براى خدا شريك قرار دهد).
1-أمالى شيخ طوسى : ج 2،
ص 290.