ترجمه على اكبر سرورى را مى توان از جمله ترجمه‌هاى معادل و به سبك ساده دانست. سعى مترجم در ارائه ترجمه‌اى ادبى، شيوا و در عين حال مطابق با نثر معيار بوده است.
وى تا حدودى در دست‌يابى به اين هدف توفيق داشته است، مترجم گاه از ترجمه معادل عدول كرده و به مرزهاى ترجمه تحت‌اللفظى وارد مى شود. حجم اندك توضيحات تفسيرى در ميان پرانتز مشخص شده‌اند اين نكته در نقد ترجمه مذكور حائز اهميت است كه گاه مترجم بى توجه به برخى ظرافت‌هاى ادبى زبان مبدأ به ترجمه دست زده است.