دانشمندان آمريکايى اولين بررسى جامع از چگونگى تغييرات مغزى و رفتارى کودکان در طى زمان را به انجام رساندند.
در طى اين مطالعات همه جانبه مشخص شد تفاوتهاى ذهنى دختران و پسران که تا اين حد درباره آن داد سخن داده شده بود، آن قدرها هم قابل توجه نيستند.
از طرف ديگر، مقدار پولى که خانواده کودک - دختر يا پسر- به دست مى آورند ميتواند تاثير بزرگى بر تواناييهاى عقلانى او بگذارد و بهره هوشى يا IQ همپاى بالا رفتن درآمد، رشد ميکند.
اينها تنها اشاراتى به يافته هاى اوليه تيمى متشکل از روانشناسان و روان پزشکان انستيتوى ملى سلامتى (National Institutes of Health) در آمريکا است. پروژه آنها، مطالعه MRI مغز نرمال، به بررسى رشد عصب شناختى و رفتارى ۴۵۰ کودک آمريکايى پرداخته است. اين کودکان با دقت و با توجه به نداشتن مشکلات و از نژادها و طبقات گوناگون جامعه آمريکا انتخاب شده اند.
دکتر دبورا ويبر (Deborah P. Waber)، استاديار روانشناسى در بيمارستان کودکان بوستون و مولف اين گزارش ميگويد:” اين کار براى شناخت بيشتر رشد ساختارى و کاربردى مغز نرمال انجام ميگيرد. اطلاعات به دست آمده به عنوان پايه براى هرنوع ناهنجارى رشد مغز در کودکى، مورد استفاده قرار ميگيرد.”
اولين يافته ها در اين پروژه شامل موارد زير هستند:
• جنسيت در کارايى و عملکرد ذهنى تاثير اندکى دارد. ويبر ميگويد:” ما متوجه تعداد اندکى تفاوتهاى عمده شده ايم که ما را به شک انداخته اند. براى مثال پسرها در امور بصرى و سه بعدى و دختران در مهارتهاى حرکتى موفقترند. اما در بسيارى موارد ديگر مانند حافظه، تفاوتى وجود ندارد.
• امور مربوط به درآمد خانواده. بهره هوشى کودکان متعلق به خانوادهاى دولتمندتر از آنهايى که خانواده اى با درآمد کم دارند، بيشتر است. حد متوسط IQ در کودکانى با خانواده هاى پردرامد، متوسط و کم درامد به ترتيب ۱۱۵، ۱۱۰ و ۱۰۵ است. ويبر ميگويد:” البته زمانى که گروهها را به کودکان سلامت محدود کنيم، اين تفاوت آنقدرها چشمگير نيست. به اين ترتيب متوجه ميشويم که تفاوتها بيشتر از ناهمگونى در مسائل بهداشتى و سلامت است که بسته به درامد خانواده ها، متفاوت است.
• کودکان کم سال داراى بيشترين حد يادگيرى هستند. عملکرد ذهنى از سن ۶ سالگى به طور مرتب افزايش ميابد و در اکثر موارد در سن ۱۰ تا ۱۲ به حد يکنواختى رسيده و پس از آن در سن بلوغ، به مقدار بسيار اندک پيشرفت کرده يا اصلا پيشرفت نميکند. به اين ترتيب نظريه جهش ناگهانى تواناييهاى يادگيرى در اولين سالهاى نوجوانى، زير سؤال ميرود.
علاوه بر ۳ دوره تست سطح کارايى و رفتارى در طول دوران رشد از کودکانى که در اين آزمايش شرکت کردند، اسکن مغزى و MRI نيز از آنان گرفته شد تا رشد ساختارهاى مختلف مغز و شکل گيرى اتصالات عصبى در آنان مورد مطالعه قرار بگيرد. اين اسکنها به رديابى تغييرات شيميايى مغز نيز ميپردازند. اين تصاوير اسکن شده و اطلاعات استخراج شده از آنها، براى مطالعه رشد مغز در اختيار متخصصين بالينى و دانشمندان قرار ميگيرد.
به گفته ويبر:” اين گزارشها ميتوانند ادامه داشته باشند، اما تصور نميکنم که بخواهيم رشد اين کودکان را بيش از اين دنبال کنيم. اين کار، تحقيقى بسيار کاربر بود که در شش منطقه در سراسر کشور اجرا شد و به خوبى نشاندهنده محدوده ايست که موضوع مطالعه، به ما اجازه پبشروى ميدهد.”
جودى رامزى (Judy Rumse) از اعضاى هيئت تحقيقاتى به اين نکته اشاره ميکند که تا کنون هيچ تحقيق مشابه و قابل مقايسه با اين کار، در زمينه رشد ذهنى نرمال انجام نگرفته است.
او ميگويد:” اين اطلاعات به تصميمى گيرى در اين باره که چه عواملى مشخص کننده خط سير رشد بوده و اينکه آيا جنسيت در رشد کودکان معمولى تا سن ۱۸ سال، عاملى تعيين کننده هست يا خير، کمکهاى فراوانى ميکند. کودکان معمولى، افرادى بدون داشتن بيمارى عصبى،اختلال رشد يا اختلال روانى هستند.”
او افزود:” در گذشته هيچ تحقيقى تا اين حد جامع انجام نشده بود. اين مطالعه از سن بسيار کم آغاز شده و نمونه هاى شرکت کننده در آن طورى انتخاب شده اند که از نظر جايگاه اجتماعى و نژاد بسيار متنوع باشند.”
رامزى ميگويد که هنوز نميتوانيم بگوييم کل اطلاعات و تصاوير در چه زمانى در اختيار کارشناسان قرار خواهد گرفت زيرا هنوز نکات مهمى وجود دارند که بايد به آنها رسيدگى شود که يکى از آنها محافظت از حريم خصوصى جوانانى است که در اين پروژه نقش داشته اند.
منبع:سايت راسخون