پيرامون شخصيت ابراهيم و ولادت، وفات و مذهب وي نقل قولهاي بسياري است، تا جايي که بعضي او را ناصبي دانسته و برخي نيز وي را از خواص شيعه به شمار آوردهاند. براي کسب اطلاعات بيشتر ر.ک: اعيان الشيعه، ج 2، ص 249 ؛ طبقات الکبري، ج 6، ص 270 - 284.
شيخ طوسي، او را از اصحاب امام علي عليهالسلام و امام سجاد عليهالسلام نيز ذکر کرده و مينويسد:
او از يک چشم نابينا بود و به «ابوعمران» کنيه داشت. (1).
او مردي صالح و فقيهي بزرگوار در کوفه بود و در حالي چشم از جهان بست که از ترس حجاج بن يوسف در مخفيگاه ميزيست. وي به سال 92 و به قولي 94 هجري درگذشت. و بنا به قول «ابو زرعه»، حجاج او را به شهادت رساند.(2).
1-
رجال طوسي، ص 35، ش 9 و ص 83، ش 16
2-
تهذيب التهذيب، ج 1، ص 194
منبع
: سيد اصغر ناظم زاده قمي، اصحاب امام علي، ج 1