30 سخنراني با الهام از 30 دعاي ماه مبارک رمضان
سخن بيست و نهم: تهمت
عن اميرالمؤمنين عليه السلام أنَّهُ قالَ: «لاقُحَّةَ کَالبُهْتِ؛ هيچ پستي‌‌اي مانند بهتان و تهمت زدن نيست.»
زشتي تهمت
1. پست ترين عمل: عن اميرالمؤمنين عليه السلام أنَّهُ قالَ: «لاقُحَّةَ کَالبُهْتِ؛ 196هيچ پستي اي مانند بهتان و تهمت زدن نيست.»
2. از بين برنده ايمان: عن الصادق عليه السلام أنَّهُ قالَ: «إِذَا اتَّهَمَ الْمُؤْمِنُ أخاهُ إِنْماثَ الإيمَانُ مِنْ قَلْبِهِ کَمَا يَنْماثُ الْمِلْحُ في الماءِ 197؛ هر گاه مؤمن به برادرش تهمت بزند ايمان در قلبش از بين مي رود همان گونه که نمک در آب ناپديد مي شود.»
3. از بين برنده بزرگي و شکوه: عن الصادق عليه السلام أنَّهُ قالَ: «إِذَا اتَّهَمَ الْمُؤْمِنُ أخاهُ فِي دِينِهِ فَلاحُرْمَةَ بَينَهُما 198 هر گاه مؤمني برادرش را در دينش متهم سازد، ديگر حرمتي بين آن دو باقي نمي ماند (پرده دري مي شود).»
زبان در دهان اي خردمند چيست؟ // کليد در گنج صاحب هنر
چو در بسته باشد چه داند کسي // که جوهر فروش است يا پيله ور
پيامد دوري نکردن از مواقف تهمت
1. سزاواري تهمت خوردن: عن رسول الله صلي الله عليه و آله أنَّهُ قالَ: «أوْلَي النَّاسِ بِالتُّهْمَةِ مَنْ جالَسَ أَهْلَ التُّهْمَةِ 199سزاوارترين مردم بر تهمت کسي است با اهل تهمت همنشيني کند.»
2. همنشينان بد: عن اميرالمؤمنين عليه السلام أنَّهُ قالَ: «إيّاکَ وَ مَواطِنَ التُّهْمَةِ وَ الْمَجْلِسَ الْمَظْنُونَ بِهِ السُّوءُ فَإنَّ قَرِينَ السُّوءِ يَغُرُّ جَليسَهُ 200 بر تو باد دروي از محل هاي تهمت خوردن و مجالسي که گمان بد به آن مي زنند. زيرا همنشين بد، دوست خود را فريب مي دهد.»
3. سرزنش خود: عن اميرالمؤمنين عليه السلام اَنَّهُ قالَ: «مَنْ وَقَفَ نَفْسَهُ مَوْقِفَ التُّهْمَةِ فَلا يَلُومَنَّ مَنْ اَساءَ بِهِ الظَنَّ؛ 201کسي که خود را در موضع تهمت خوردن قرار دهد [و از مجالس آن دوري نکند] پس نبايد کساني را که به او گمان بد مي برند سرزنش کند (بايد خود را سرزنش کند).»
ادامه دارد...
پي نوشت:
196) غررالحکم، ج 6، ص 349.
197) اصول کافي، ج 2، ص 361.
198) امالي صدوق، ص 28..
199) بحار الانوار، ج 75، ص 90.
200) همان.
201) همان، ص 91.
منبع: ماهنامه اطلاع رساني، پژوهشي، آموزشي مبلغان.