243 . امام صادق عليهالسلام : دوست دارم كه مؤمن شما هرگاه به نماز ايستاد ، با دل خود به خداى متعال ، روى بياورد و دلش او را به امور دنيا مشغول نكند ؛ چون هيچ مؤمنى در نماز با همه قلبش به خدا روى نمىآورد ، مگر آن كه خداوندْ با وجه [كريم ]خود ، به او روى خواهد آورد و پس از آن كه خداوندْ او را دوست داشت ، دلهاى مؤمنان را نيز متوجّه او خواهد ساخت .
(خوبى و بدى برابر نيستند . [بدى را ]به آنچه بهتر است ، پاسخ ده . پس آنگاه ، آن كه ميان تو و او دشمنى است ، گويى دوستى يك دل مىگردد) .
244 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : هرگاه خواستى كه آفريدگان دوستت بدارند ، به آنان نيكى كن و آنچه را در دست دارند ، رها كن (طمع در اموال آنان مدار) .
245 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : دلها بر دوستى آن كه به آنها نيكى كند و دشمنى آن كه
بدانها بدى كند ، سرشته شدهاند .